به گزارش
اسلام تایمز، بر اساس اسناد فوقسری اطلاعاتی که بهدست روزنامه آمریکایی واشنگتنپست رسیده، سرویسهای جاسوسی آمریکا ماه دسامبر گذشته متوجه ازسرگیری ساختوسازها در یکی از تأسیسات نظامی مشکوک چینی در امارات عربی متحده شدهاند.
ساختوسازها یک سال پس از آن از سر گرفته شده که امارات، متحد منطقهای ایالات متحده آمریکا، اعلام کرده بود این پروژه را بهدلیل نگرانیهای آمریکا متوقف میکند. این ساختوسازها در بندری در نزدیکی ابوظبی انجام و گفته میشود ارتش چین نیز در آن مشارکت دارد. بررسی اسناد توسط واشنگتنپست همچنین نشان داد مشاهده پرسنل نظامی چین در اطراف دیگر سایتهای حساس ساختمانی در امارات نیز مقامات آمریکایی را نگران کرده است.
در یکی از این اسناد ادعا شده تلاشهای پکن در امارات عربی متحده، بخشی از «کارزار جاهطلبانه ارتش چین برای ایجاد یک شبکه نظامی جهانی است» که شامل حداقل ۵ پایگاه خارجی و ۱۰ سایت پشتیبانی لجستیکی تا سال ۲۰۳۰ میلادی میشود و عمدتا نیز در خاورمیانه و آسیای جنوب شرقی و سراسر آفریقا هستند.
بر اساس منابع درزکرده، مقامات ارتش چین این طرح را «پروژه ۱۴۱» مینامند. این اسناد همچنین شامل جزئیات برنامه نظارت هوایی پکن و برنامههای توسعه پهپادهای مافوق صوت این کشور است و زمانی پرده از فعالیتهای چین برمیدارد که تنش میان پکن و واشنگتن رو به افزایش است و همزمان هر ۲ کشور در تلاش برای گسترش نفوذ خود بر جهان و دسترسی بیشتر به منابع جهانی هستند.
مطالعه اسناد همچنین نشان داد در میان مقامات آمریکا اتفاق نظری درباره میزان نگرانی از فعالیتهای چین در امارات وجود ندارد، برخی این برنامهها را قابل مدیریت میدانند و برخی دیگر تهدیدی قابل توجه تعبیر میکنند که میتواند به طور جدی به منافع ایالات متحده آسیب بزند.
همچنین درباره اینکه آیا امارات تصمیمی استراتژیک برای همسویی عمیق با چین گرفته یا در جریان این مشارکت، به همکاریهایش با آمریکا و حفظ تعادل میان بازیگران بینالمللی توجه دارد، اجماعی وجود ندارد. تلاش چین برای گسترش نفوذ جهانی خود در ماههای اخیر بسیار برجسته بوده است، بویژه در موضوع میانجیگری برای نزدیکی عربستان سعودی و ایران و ارائه یک طرح صلح ۱۲ مادهای برای حلوفصل جنگ اوکراین.
در واکنش به انتشار این گزارش، لیو پنگیو سخنگوی سفارت چین در واشنگتن گفت که نگرانیهای ایالات متحده درباره تاسیسات نظامی چین در خارج از این کشور نابجاست و به عنوان یک اصل، «چین همکاریهای قانونی و امنیتی با دیگر کشورها بر اساس برابری و تضمین منافع متقابل را ادامه میدهد».
او با اشاره به اینکه ایالات متحده نیز بیش از ۸۰۰ پایگاه نظامی در خارج از آن کشور دارد که سبب نگرانی بسیاری از کشورها شده، گفت: «بنابراین آمریکا در جایگاهی نیست که از دیگر کشورها انتقاد کند».
با وجود این، مقامات آمریکایی تاکید میکنند که اجازه نمیدهند یک پایگاه چینی در امارات عربی متحده عملیاتی شود و میگویند چنین تاسیساتی فعالیتهای نظامی حساس ایالات متحده در خاورمیانه را به خطر میاندازد، بویژه آنکه به گفته یکی از مقامات کاخ سفید «امارات عربی متحده یک متحد نزدیک است و ما مرتبا با مقامات آن کشور درباره بسیاری از مسائل منطقهای و جهانی در حال مراوده هستیم».
یکی از اسناد فاششده نیز درباره یک سایت ذخیرهسازی لجستیک است که گمان میرود بخشی از طرح پکن برای ایجاد پایگاه نظامی در امارات باشد. علاوه بر این، شماری از ارتش چین نیز در ۲ پایگاه نظامی امارات در داخل کشور مشاهده شدهاند، یعنی جایی که محل استفاده از پهپادها و سامانههای دفاع موشکی بالستیک محسوب میشود. سرویسهای اطلاعاتی آمریکا همچنین بر این باورند احتمالا شماری از پرسنل ارتش چین در یک پروژه ساخت و توسعه یک باند هوایی در سواحل ابوظبی مشارکت دارند.
بندر خلیفه امارات نیز بخشی از شبکهای گسترده با بیش از ۱۰۰ بندر و پایانه تجاری استراتژیک است که چین در سراسر جهان در آنها سرمایهگذاری کرده است. کامیل لونز، از مؤسسه بینالمللی مطالعات استراتژیک ضمن تایید بخشی از این نگرانیها میگوید: «گسترش جای پای چین در بنادر جهان، جمعآوری اطلاعات درباره تحرکات و فعالیتهای نظامی ایالات متحده را آسان میکند.
بویژه آنکه طبق قانونی که سال ۲۰۱۷ میلادی در چین تصویب شد، حتی شرکتهای تجاری چینی هم موظفند در صورت درخواست، اطلاعات خود را با ارتش به اشتراک بگذارند». از نظر تحلیلگران همچنین در صورت نفوذ و حضور بیشتر چین در این منطقه، قدرت پکن نیز برای نظارت و مداخله در فعالیتهای نظامی و تجسسی آمریکا و حتی تاثیرگذاری بر تصمیمات واشنگتن برای جابجایی یا استفاده از نیروهایش بیشتر میشود.
علاوه بر امارات، مقامات آمریکا توانستهاند مناطق دیگری همچون سنگاپور، اندونزی، پاکستان، سریلانکا، کنیا، تانزانیا و آنگولا را نیز بهعنوان مکانهایی که احتمالا در آنجا بنادر چین دارای کاربری دوگانه هستند شناسایی کنند؛ بنادری که بر اساس گزارش سال ۲۰۲۰ پنتاگون به کنگره، پکن را بطور بالقوه قادر میسازد «هم در عملیات نظامی ایالات متحده دخالت و هم از عملیات تهاجمی پشتیبانی کند».