تاریخ اجمالی اشغال فلسطین

جغرافیا : شهر بیت المقدس ، در غرب آسیا و شمال خاورمیانه قرار دارد . این شهر ، بر روی كوههایی واقع شده كه تقسیم كننده آب بین دره اردن در شرق و دریای مدیترانه در غرب است، از روی دو تپه صخره ای به ارتفاع 750 متر از سطح دریا، در میانه كوه های بیت ایل در شمال و حبرون یا الخلیل در جنوب، در فلات قدس و الخلیل واقع شده است. در طرف مغرب شهر، دامنه كوه های یهودا و در جانب مشرق، دشت یهودا دیده می شود كه تا بحرالمیت ادامه دارد.

از نظر طبیعی بیت المقدس، همچون صخره ای یكپارچه و بدون دره است.

تاریخچه اشغال:

از سال 1948 میلادی صهیونیست ها اشغال سرزمین فلسطین را آغاز كرده و كوشیدند با كشتن و اخراج اعراب ساكن فلسطین از سرزمین هایشان شرایط اسكان یهودیان سایر كشورها را در آن سرزمین فراهم آورند. در جنگ ژوئن 1967 رژیم جدید صهیونیستی بیشتر سرزمین‎های فلسطین را اشغال كرد تا به بیت المقدس نخستین قبله مسلمانان دست یابد.

از آن زمان تاكنون؛ این رژیم غاصب كوشش‎های فراوانی كرد تا چهره این شهر مقدس را از صورت اسلامی به حالت یك شهر یهودی نشین تبدیل كند. رژیم صهیونیستی از سال 1967 به بعد برای اخراج و كوچاندن اعراب ساكن مناطق اشغالی، حفاری های زیادی به بهانه یافتن آثار مقدس و الواح باستانی صورت داد كه اكثر آنها در اطراف مسجد صخره و مسجدالاقصی انجام شده است.

اشغالگران صهیونیست برای این حفاری‎ها نیاز به ویران كردن خانه‎ها و در نتیجه آواره ساختن ساكنان آنها داشتند. آنها همزمان موضوع انتقال پایتخت از تل آویو به بیت المقدس را مطرح ساختند.

سازمان ها و گروههای مبارز فلسطینی، از همان سال های اولیه‎ اشغال، مبارزه خود را آغاز و در این راه هزاران شهید، برای آزادسازی قدس شریف و سرزمین‎های اشغال شده تقدیم كردند.

سازمان ملل متحد با توجه به بررسی‎های فراوان اعلامیه‎هایی صادر كرد كه طبق مفاد آنها مقرر شد ، بیت المقدس به صورت یك شهر بین المللی اداره شود و اداره‎ آن به عهده‎ شورای قیومت سازمان ملل متحد باشد. همچنین آن سازمان موظف شد از اماكن مقدس، حمایت و حفاظت كند.

اما اسراییل غاصب نه تنها این اعلامیه سازمان ملل ، بلكه سایر آرای صادره جهانی در مورد بازپس دادن سرزمین های اشغالی را مورد توجه قرار نداد وحتی در طول شش دهه گذشته همواره با افزایش حملات مسلحانه و فشارهای روحی و روانی، برشدت تخریب ها در بیت المقدس افزود و فضایی ناامن را در این منطقه بوجود آورد. كشورهای مسلمان بارها حمایت خود را از آزادی قدس و ملت مبارز فلسطین اعلام كرده اند.

در ایران اسلامی نیز پس از پیروزی انقلاب امام خمینی(ره) در 16 مرداد 1358 آخرین جمعه ماه مبارك رمضان را روز قدس اعلام كرد و با این اقدام ملت فلسطین را به ادامه‎ جهاد امیدوار كرد. این اقدام نور امیدی در دل فلسطینیان برای تداوم حركت‎ و قیام‎ علیه اشغالگران افروخت ، شعله ای كه تا زمان آزادی قدس شریف، پر نور تر از گذشته خواهد شد.

مهمترین تحولات فلسطین:

12 جولای 1946

- نزدیك به دو سال پیش از اعلام موجودیت رژیم صهیونیستی، ساختمان هتل 'ملك داود' در بیت المقدس با انفجار بمبی كه توسط گروه تروریستی - صهیونیستی 'ایرگون' در زیرزمین هتل، كار گذاشته شده بود، تخریب شد و بیش از 200 تن از مسافران مستقر در هتل كشته شدند.

29 نوامبر 1947

- طرح تقسیم فلسطین به دو منطقه عربی و یهودی در سازمان ملل تصویب شد. بر اساس این مصوبه، بیت‏ المقدس منطقه ‏ای بین المللی اعلام شد و اینگونه بود كه این سازمان به وجود یك حاكمیت صهیونیستی درون فلسطین اشغالی رسیمت بخشید و موجب خشم مسلمانان شد.

9 آوریل 1948

- رژیم صهیونیستی‏ در جریان جنگ اول اعراب و اسراییل، 270 نفر از فلسطینیان ساكن روستای 'دیریاسین' را به قتل رساند. دیریاسین از آن جهت برای صهیونیست‏ها با اهمیت بود كه این منطقه بر جاده بیت‏المقدس به ساحل دریا، اشراف داشت.

13 می 1948

- نیروهای انگلیسی با پایان یافتن قیمومیت این كشور بر فلسطین، از این منطقه خارج شدند. در پی شكست دولت عثمانی در جریان جنگ جهانی اول، سربازان انگلیسی فلسطین را اشغال كردند و در سال 1947 به بهانه عدم توان ادامه قیمومیت بر فلسطین، حل این مساله را به سازمان ملل متحد سپردند و این سازمان با تشكیل كمیته ای ویژه، مقدمات اعلام موجودیت رژیم صهیونیستی و حضور آن در فلسطین را با رای به تقسیم این كشور بین اعراب و مهاجران یهود و بین ‏المللی شدن بیت‏ المقدس، فراهم كرد.

28 اكتبر 1948

- تمام ساكنان فلسطینی روستای 'الدوایمه' در عملیات وحشیانه ای توسط نظامیان رژیم صهیونیستی قتل عام شدند.

23 ژانویه 1950

- پارلمان رژیم صهیونیستی موسوم به 'كِنِست'، شهر بیت المقدس قبله اول مسلمانان را به عنوان پایتخت خود اعلام كرد. این تصمیمِ، خشم اعراب و مسلمانان را برانگیخت. اما تلاش‏های رژیم صهیونیستی به منظور جلب رضایت سایر كشورها برای به رسمیت شناختن بیت المقدس به عنوان پایتخت این رژیم و انتقال سفارت‏خانه‏ های آنها به این شهر، به جایی نرسید.

14 اكتبر 1953

- در حمله تروریستی صهیونیست‏ های مسلح به روستای فلسطینی قبیه دركرانه باختری رود اردن، 42 نفر به شهادت رسیدند.

29 اكتبر 1956

- مردم روستای 'كفر قاسم'، نزدیك شهر 'قلقیلیه' در فلسطین، توسط صهیونیستها قتل عام شدند.

3 نوامبر 1956

-همزمان با جنگ رژیم صهیونیستی و مصر، نیروهای رژیم صهیونیستی به شهر 'خان یونس' در نوار غزه حمله كردند.

5 ژوئن 1967

- سومین جنگ اعراب و رژیم صهیونیستی با عنوان جنگ شش روزه، با حمله غافلگیرانه این رژیم به فرودگاه‏ها و تاسیسات نظامی مصر، سوریه و اردن، آغاز شد. پیشروی زمینی نیروهای رژیم صهیونیستی در صحرای سینا سبب تلفات سنگین و صدور قطعنامه آتش بس از جانب شورای امنیت سازمان ملل شد. اما این رژیم با بی‏ اعتنایی به این قطعنامه، تمامی سواحل شرقی كانال سوئز، سواحل غربی رود اردن، ارتفاعات جولان و قسمتی از خاك سوریه را به تصرف خود درآورد. در نتیجه، شهر بیت‏ المقدس به تصرف رژیم صهیونیستی درآمد.

7 ژوئن 1967

- نیروهای اشغالگر با بستن ورودی غربی باب المغاربه (در مجاورت دیوار غربی مسجد الاقصی) مانع تردد مسلمانان به داخل مسجد شدند و شهر بیت المقدس را تصرف كردند.

21 آگوست 1969

رژیم صهیونیستی اعلام كرد فردی به نام 'دنیس مایكل روهان' مسجد الاقصی را به آتش كشید. گرچه آنان این فرد را یك استرالیایی مسیحی معرفی كرده بودند، اما برخی منابع معتبر بر این باور تاكید داشتند كه او یك گردشگر یهودی بوده است. همچنین آثار حریق دلالت بر آن دارد كه اشخاص دیگری روهان را در آتش زدن این مسجد همراهی كرده اند. در این آتش‌سوزی منبر مسجدالاقصی تخریب شد.

16 نوامبر 1969

- نیروهای اشغالگر رژیم صهیونیستی 'كنج فخریه' در جنوب غربی حرم الشریف را اشغال كردند.

14 آگوست 1970

- گروه افراطی 'گرشان شالوم' كه قصد داشتند مسجد الاقصی را تخریب و به جای آن مسجد سلیمان را بنا كنند، با استفاده از اسلحه وارد محوطه حرم شدند و در یك درگیری وسیع، دهها نمازگزار فلسطینی مجروح شدند.

16 اكتبر 1973

- به دنبال شروع جنگ چهارم اعراب و اسراییل و حمایت آمریكا و بریتانیا از رژیم صهیونیستی، كشورهای عرب صادركننده نفت، تحریم نفتی، علیه كشورهای حامی این رژیم را آغاز كردند.

10 نوامبر 1975

- اندیشه صهیونیسم كه از اواخر قرن 19میلادی تشكیل و مهم‏ترین ویژگی آن برتری‏ طلبی نژادی است، به عنوان شكلی از نژادپرستی با صدور قطعنامه 3379 سازمان ملل متحد محكوم شد، اما رژیم صهیونیستی پس از این قطعنامه نیز از روش نژادپرستانه خود دست برنداشت و در نهایت، این قطعنامه در كنفرانس صلح مادرید (میان اعراب و اسرائیل) در 1991 لغو شد.

17 سپتامبر 1978

- مذاكرات آمریكایی موسوم به 'كمپ دیوید' میان سران مصر و رژیم صهیونیستی، درمیان امواج مخالفت مبارزان فلسطینی، انجام شد.

19 آوریل 1980

یك گروه از خاخامها و بزرگان یهود، یك كنفرانس نیمه مخفی برای پیدا كردن راههای دسترسی به معبد كوهستان (مسجد الاقصی ) و خارج كردن این مسیر از دست مسلمانان تشكیل دادند.

28 آگوست 1980

- اشغالگران رژیم صهیونیستی، برای تخریب مسجد الاقصی تونلی را در زیر مسجد حفر كردند.

28 ژوییه1982

-47 مسلح یهودی عضو جنبش مذهبی 'یشیفه تو راه هكوهانیم' به رهبری خاخام 'گرشون سلمون' به فرمان معاون وزیر دفاع در امور اسكان، چند خانه عربی جنب حرم شریف (مسجد الاقصی) از ناحیه غربی را كه متعلق به اوقاف اسلامی بود اشغال كردند. بلافاصله صدها شهروند فلسطینی در صحن های مختلف مسجدالاقصی حاضر شدند و یهودیان مسلح را، از آنجا بیرون كردند.

11 آوریل 1982

- یك سرباز اسراییلی بنام 'آلن گودمن' با تفنگ M16 به نمازگزاران مسجد الاقصی شلیك كرد و 60 فلسطینی را كشته و مجروح كرد.

30 مارس 1982

- نامه های تهدید آمیز متعددی به زبان های عبری‌‌‌، انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی و لهستانی از سوی مقام های رژیم صهیونیستی، به مسوولان اوقاف اسلامی ارسال و از آنها خواسته شد تا معبد كوهستان (مسجد الاقصی) را ترك كنند.

17 سپتامبر 1982

- نیروهای مسلح رژیم صهیونیستی، با حمله به اردوگاه‏ های 'صبرا و شتیلا ' در غرب بیروت، بیش از سه هزار نفر از فلسطینیان را به شهادت رساند.

11 نوامبر 1982

- عملیات استشهادی 'احمد قصیر'، مسلمان از جان گذشته لبنانی، علیه رژیم صهیونیستی باعث شد مركز فرماندهی نیروهای این رژیم در شهر صور واقع در جنوب لبنان منهدم ، 89 نفر كشته و 86 نفر مجروح شوند. این عملیات عامل مهمی درعقب‏نشینی صهیونیست‏ها تا نزدیكی مرز لبنان با فلسطین بود.

26 مارس 1983

- ورودی اصلی بخش وقفی بیت المقدس به دلیل حفاری های صهیونیست ها تخریب شد.

4 آگوست 1986

- گروهی از خاخام ها، قانونی را تصویب كردند كه به یهودیان اجازه می داد در حرم شریف قدس به عبادت بپردازند. آنان همچنین درخواست كردند كه در آنجا یك كمیته ایجاد كنند.

12 می 1988

سربازان رژیم صهیونیستی به سوی تظاهرات مسالمت آمیز مسلمانان در حرم الشریف ( مسجد الاقصی ) آتش گشودند و حدود 100نفر از فلسطینیان را شهید كردند.

15 نوامبر 1988

- شورای ملی فلسطین موجودیت 'دولت مستقل فلسطین' را اعلام و بیت المقدس به عنوان پایتخت این كشور تعیین كرد.

8 اكتبر 1990

- نظامیان صهیونیستی به نمازگزاران فلسطینی در مسجد الاقصی حمله كردند و تعداد كثیری از آنان را قتل عام كردند.

13 سپتامبر 1993

- توافقنامه سازش میان ساف - تل‏آویو به امضا رسید. این توافقنامه توسط 'یاسر عرفات' رهبر سازمان آزادی بخش فلسطین و 'اسحاق رابین' نخست‏وزیر وقت رژیم صهیونیستی در واشنگتن به امضا رسید.

25 جولای 1995

- دادگاه عالی رژیم صهیونیستی قانونی را تصویب كرد كه به یهودیان اجازه می داد در مسجدالاقصی عبادت كنند.

21 اكتبر 1995

- پس از شهادت 'فتحی شقاقی' رهبر جنبش جهاد اسلامی فلسطین، شماری از مبارزان فلسطینی، مبارزه ای جدی را دراین روز علیه رژیم اشغالگر قدس آغاز كردند.

9 ژوئن 1997

- از برگزاری نماز جمعه در مسجد الاقصی ممانعت به عمل آمد. این رویداد پس از دوران جنگهای صلیبی ( 1187 میلادی) برای اولین بار بوقوع پیوست.

26 اكتبر 1998

- توافق نامه صلح مریلند 'وای ریور' میان 'یاسر عرفات' رییس تشكیلات خود گردان فلسطینی و 'بنیامین نتانیاهو' نخست وزیر رژیم صهیونیستی امضا شد.

4 سپتامبر 1999

- توافق نامه شرم الشیخ میان رژیم صهیونیستی و تشكیلات خودگردان فلسطین امضاء شد.

8 فوریه 2010

- طرح تخریب مسجد الاقصی به دست صهیونیست ها تصویب شد. براساس این طرح كه به 'قدس 2020' شهرت دارد رژیم صهیونیستی تلاش دارد تا با تخریب كامل قدس، قدس جدیدی را تاسیس كند كه منطبق با معیارهای سران صهیونیست باشد.

طبق شواهد بدست آمده ، نقشه قدس جدید شامل تغییرات كلی در بخش‌های مختلف بیت المقدس از جمله بخش قدیمی این شهر می شود و تنها بخش كوچكی از محله قدیمی بیت المقدس به عنوان آثار تاریخی حفظ می‌شود ، هر چند آنها قصد دارند با ایجاد تغییر در آثار تاریخی چهره این منطقه را كاملا با نمادهای یهودی تغییر دهند.

12 دسامبر 2011

- رژیم صهیونیستی در اقدامی تحریك‌آمیز و در راستای یهودی‌سازی قدس اشغالی، پل باب‌المغاربه منتهی به مسجدالاقصی را بست. این پل دروازه اصلی ورودی به نخستین قبله مسلمانان است و گذشته از آن تپه‌ای كه این پل بر آن واقع شده، شامل بسیاری از آثار اسلامی است.

28 می 2012

- ده‌ها نفر از نظامیان رژیم اشغالگر قدس با هتك حرمت مسجدالاقصی، پرچم این رژیم را در صحن‌های مسجدالاقصی در نزدیكی قبة الصخره نصب كردند وعكس دسته جمعی با آن گرفتند. تعدادی از گردشگران خارجی و یهودیان افراطی نیز به صحن‌های مسجدالاقصی یورش آورده و در میان حراست شدید صهیونیست‌ها به گشت‌زنی پرداختند آنها پرچم بزرگ رژیم صهیونیستی را در صحن‌های مسجدالاقصی نصب كردند، اما به دلیل عكس‌العمل نمازگزاران فلسطینی مجبور به جمع‌آوری پرچم شدند و پلیس رژیم اشغالگر به منظور جلوگیری از وقوع درگیری نظامیان صهیونیست را از آنجا خارج كرد.

25 فوریه 2012

- تعدادی از جوانان فلسطینی در اعتراض به یورش صهیونیست‌ها به مسجدالاقصی در گذرگاه قلندیا تظاهرات كردند.

4 آگوست 2012

- بدلیل اعتراض فلسطینیان از ابتدای ماه مبارك رمضان با ادامه شهرك سازی صهیونیست ها و تصمیم آنها برای تبدیل محوطه های مسجد الاقصی به پارك تفریحی در این ماه، صهیونیست ها از ورود نمازگزاران زیر چهل سال به این مسجد جلوگیری كردند.