در سنگلاخ ماجراجویی

به گزارش اسلام تایمز، مقام ارشد اطلاعاتی پیشین اسرائیل ضمن تشریح سیاست نتانیاهو در قبال تهران، نوشت: انتظار می‌رود نخست‌وزیر اسرائیل بار دیگر در مقابله با ایران ناکام بماند. دنی سیترینوویچ، در مقاله‌ای که در شورای آتلانتیک به چاپ رسید، نوشت: «از گفتار و کردار نتانیاهو چنین برمی‌آید که وی روش خود را در پرونده ایران تغییر نداده است. نتانیاهو قصد دارد با هرگونه توافق هسته‌ای با تهران مخالفت کند و همچنان تاکید دارد اسرائیل در ناکار کردن طرح‌های هسته‌ای ایران، تردید نخواهد کرد».

مقام ارشد اطلاعاتی پیشین اسرائیل می‌نویسد: «به نظر می‌رسد نتانیاهو عمدتا بر تحکیم پیوندهای خود با ایالات متحده، قدرت‌های منطقه‌ای و بسیج جهانی برای افزایش فشارهای سیاسی و اقتصادی بر تهران تمرکز کند. با این حال، آنچه تا چند سال پیش برای نتانیاهو کار دشواری بود، اکنون در فضای جاری بین‌المللی به دلایل گوناگون تقریبا ناممکن است».

وی ادامه می‌دهد: «بزرگ‌ترین مشکل امروز نتانیاهو، این واقعیت است که در زمان دشواری برای به صف کردن دولت بایدن قرار دارد. هرچند ۲ طرف در مقابله با تهدید ایران، همراه به نظر می‌رسند و بایدن هم پیش از این عهد بسته به عنوان آخرین امکان، در حمله به ایران تردید نخواهد کرد اما شکاف میان اسرائیل و آمریکا در این زمینه همچنان عمیق است. ایران اکنون در کانون برنامه‌های دولت آمریکا قرار ندارد. برای دولت آمریکا، جنگ اوکراین و افزایش تهدید چین، مسائلی فوری‌تر در قیاس با ایران هستند».

این مقاله همچنین توضیح می‌دهد: «از رفتار دولت بایدن این‌طور فهمیده می‌شود که به‌رغم اعتراضات در ایران و کمک تهران به روسیه در جنگ اوکراین، فشار بیشتر می‌تواند تعادل و موازنه‌ای را که با تهران فراهم شده، برهم بزند و هرگونه اقبال برای یک حل و فصل در آینده را از میان ببرد. این عامل، کار نتانیاهو و تیمش را برای متقاعد کردن هر کسی در واشنگتن درباره درستی روش خود، دشوار می‌سازد».

سیترینوویچ ادامه می‌دهد: «حتی در شرایطی که مقام‌های ارشد دولت بایدن درک می‌کنند اکنون فرصت‌های بازگشت به برجام کمرنگ شده، به نظر می‌رسد می‌فهمند هیچ جایگزینی هم برای یک چارچوب سیاسی وجود ندارد. این در تناقض کامل با سیاست نتانیاهو است که هرگونه گفت‌وگو با تهران را رد می‌کند. حتی اگر دولت بایدن تصمیم بگیرد فشار بر ایران را افزایش دهد، این کار را با هدف بازگشت به توافق انجام می‌دهد و نه از میان بردن هر فرصتی برای گفت‌وگو».

مقام ارشد اطلاعاتی پیشین اسرائیل در این مقاله با اشاره به پیشرفت دانش هسته‌ای ایران متذکر می‌شود: «حتی اگر نتانیاهو بتواند مساله هسته‌ای ایران را که در این سال‌ها تشدید هم شده در صدر اولویت قرار دهد، روشن نیست بتواند پیشرفت تهران در این زمینه را به طور چشمگیری مختل کند. این وضعیت پرسشی را به میان می‌کشد: آیا ممکن است دانشی را که ایران به دست آورده از میان برد، حتی اگر نطنز و فردو همین فردا نابود شوند؟»

این مقاله همچنین تصریح می‌کند: «اگر هم نتانیاهو فکر می‌کند با بسیج قدرت‌های منطقه‌ای همچون عربستان می‌تواند فشار بر ایران را افزایش دهد، باید دوباره فکر کند. هرچند کشو‌رهای عربی، ایران را به عنوان دشمن می‌بینند، با این حال ترجیح می‌دهند کانال‌های گفت‌وگو و تجارت با تهران را باز نگه دارند، چراکه درک کرده‌اند این تنها راه کاهش تنش است. این کشورها از کشمکش نظامی منطقه‌ای بسیار در هراسند و برای‌شان دشوار خواهد بود از چنین منازعه‌ای به دلیل تاثیرش بر امنیت آنها، حمایت کنند».

وی در آخر می‌نویسد: «از هرچه بگذریم، روشن است که در سال‌های اخیر در غیاب یک چارچوب سیاسی و به‌رغم تهدیدهای همه طرف‌ها، ایران تقریبا بی‌وقفه به برنامه غنی‌سازی خود ادامه داده است، آن هم به گونه‌ای که تقریبا شانس هرگونه راه‌حل غیرسیاسی را از میان برده است. امکان پس راندن تهدید هسته‌ای ایران در هر سناریویی بسیار نامحتمل است. همچنین بنا بر گزارش‌ها، ایران از یک اجماع در حق خود برای غنی‌سازی برخوردار است، بنابراین در آینده قابل پیش‌بینی، ایران تحت هیچ سناریویی، تاسیسات غنی‌سازی خود را از کار نخواهد انداخت».

سیترینوویچ در آخر تاکید می‌کند که شکاف به‌وجودآمده میان سیاست‌های اسرائیل در قبال ایران با بقیه جهان، همچنین اختلاف نگاه در رویکرد بین جهان و نتانیاهو باعث می‌شود جهان وادار به امضای توافق با ایران شود: «از سال 2018، شکاف عظیم میان سیاست اسرائیل در قبال ایران با بقیه جهان بیشتر شده است.

با این حال، پیش از آنکه اسرائیل از جهان ناامید شده و تصمیم بگیرد به تنهایی در برابر تهدید ایران بایستد، بهتر است در عناصر غیرواقع‌بینانه سیاست خود بازاندیشی کند تا آنها را به واقعیت نزدیک‌تر سازد. همچنین رویکرد نتانیاهو در حالی که جامعه جهانی به این نتیجه رسیده بهترین و چه بسا تنها گزینه، یک راه‌حل سیاسی است، می‌تواند در بهترین حالت، جهان را وادار کند به امضای یک توافق با ایران شتاب دهد و در بدترین حالت، به بی‌عملی روی آورد و اسرائیل را منزوی سازد».