اسلام تایمز - «اکسپرس تریبون» نشریه نزدیک به ارتش پاکستان در گزارشی مبسوط با عنوان «معمای دوقلوی طالبان» با ادعای حمایت عملیاتی و پناه دادن کابل به تحریک طالبان پاکستان (تیتیپی) نوشت: رژیم طالبان باید از خواب بیدار شود زیرا «صبر استراتژیک» رو به پایان است، چرا که اسلام آباد اکنون روابط آینده با کابل را «اقدام قابل تأیید» علیه تحریک طالبان پاکستان منوط کرده است.
گزارش در ادامه با ادعای اینکه تیتیپی عملیاتهای خود در پاکستان را از پناهگاههای امن خود در افغانستان طراحی و اجرا میکند، دلایلی را برای بیمیلی طالبان افغانستان برای اقدام علیه آنها فهرست میکند که به شرح ذیل است:
قرابت ایدئولوژیک: طالبان افغانستان و پاکستان «دوقلوهای ایدئولوژیک» با ریشهها و گرایشات مشترک در نظر گرفته میشوند. این امر باعث میشود که طالبان افغانستان به دلیل یک ارتباط ایدئولوژیک قوی، سرکوب TTP را چالش برانگیز کند.
ترس از تقویت داعش: طالبان نگران است که موضع پیشگیرانه در برابر تحریک طالبان پاکستان میتواند جنگجویان تحریک طالبان پاکستان را به سمت داعش خراسان سوق دهد. آنها ممکن است نگران باشند که سرکوب تحریک طالبان پاکستان میتواند روایت داعش خراسان مبنی بر انحراف طالبان از مسیر جهاد را تقویت کند.
نگرانیهای رفاقت و اتحاد: تیتیپی و طالبان در مبارزه با نیروهای خارجی متحد بودند و پیوندهای قومی و تاریخی مشترک دارند. طالبان ممکن است نگران باشد که اقدام نظامی علیه تیتیپی میتواند وحدت طالبان را تهدید کند و به طور بالقوه منجر به اختلافات داخلی شود.
ترس از مشروعیتزدایی: طالبان ممکن است از این بیم داشته باشد که اقدامات قاطع علیه تیتیپی میتواند حکومت آنها را در داخل کشور مشروعیتزدایی کند.
گزارش در ادامه با تشریح «گزینههای موجود» برای برخورد پاکستان با کابل مینویسد: اگر طالبان فاقد «اراده سیاسی» است یا «نمیتواند» یا «نمیخواهد» اقدام نظامی علیه تحریک طالبان پاکستان انجام دهد، پس چه گزینههایی برای پاکستان برای حفظ منافع امنیتیاش در دسترس است؟ کارشناسان میگویند پاکستان گزینههای زیادی از جمله اقدام نظامی در خاک افغانستان و مذاکرات دارد.
اکسپرس تریبون افزود: عملیات نظامی میتواند عملیات همه جانبهای مانند «ضرب عضب» با هدف برگرداندن دستاوردهای تروریستی و از بین بردن زیرساختهای آنها و از بین بردن سیستم فرماندهی و کنترل آنها باشد.
عملیات نظامی تنظیمشده نیز شامل عملیاتهای نظامی محدود یا هدفدار، مانند عملیاتهای اطلاعاتی در حال انجام با هدف تعدیل تهدید است.
نشریه تأکید میکند گزینه مذاکره در حال حاضر روی میز مذاکره قرار ندارد.
«انعامالحق» ژنرال بازنشسته پاکستانی به این رسانه گفت: اسلامآباد گزینههای متعددی در اختیار دارد، چه در حوزههای نظامی و چه در حوزههای غیرنظامی. ما گزینه اقتصادی داریم. ما گزینه نظامی و گزینه پناهندگان افغان را داریم. من فکر میکنم پاکستان اهرم بیشتری دارد؛ مسئله استفاده عاقلانه از آن است.
نشریه نزدیک به ارتش پاکستان در ادامه با اشاره به پیشنهاد «جان اچکزی» وزیر اطلاعرسانی ایالت بلوچستان برای ایجاد پایگاههای پهپادی آمریکا در خاک پاکستان جهت هدف قرار دادن تیتیپی در خاک افغانستان به نقل از این ژنرال پاکستانی به «صبر استراتژیک» توصیه میکند.
انعامالحق به اکسپرس تریبون گفت: رژیم طالبان باید از خواب بیدار شود زیرا «صبر استراتژیک» رو به پایان است، چرا که اسلامآباد اکنون روابط آینده با کابل را به «اقدام قابل تأیید» علیه تحریک طالبان پاکستان منوط کرده است. عملگرایی باید بر انکار احتمالی(حمایت از تیتیپی) غالب باشد.