خواسته فلسطینی‌ها و چشم انداز مذاکرات پاریس در میانه جنگ غزه

 
علت طولانی شدن جنگ غزه
دکتر زارعی در این نشست درباره چرایی ادامه جنگ غزه طی 5 ماه گذشته گفت: « در حال  حاضر 5 ماه از جنگ غزه می گذرد و اسراییل همچنان مشغول جنایت در غزه است. دلیل طولانی شدن جنگ هم هدف گذاری اسرائیل در غزه است تا باریکه غزه به عنوان تنها منطقه مستقل فلسطین به بند کشیده و از کنترل فلسطینی ها خارج شود. اما این هدف برای اسراییل کار دشواری است. دلیل دوم ادامه جنگ هم مقاومت دلیرانه و بی تکرار مردم عزیز غزه است. 150 روز مقاومت زیر بمباران شدید با دادن بیش از 30 هزار شهید در یک سرزمین 360 کیلومتر مربع در تاریخ بی سابقه است. وقتی تاریخ چندهزار ساله را مرور کنیم می بینیم چنین صحنه ای در تاریخ بی تکرار است. مقاومت مردم غزه یکی از دلایل طولانی شدن جنگی است که اسرائیلی ها اصرار دارند کنترل آن را بدست گیرند.»
 
اسرائیل در بن بست
کارشناس مسائل غرب آسیا در ادمه همچنین با اشاره به موقعیت دشوار اسراییل گفت: «در فضای نظامی اسرائیلی ها حرف جدیدی برای گفتن ندارند و با صخره  سخت فلسطین مواجه هستند. به نظر نمی رسد حتی اگر جنگ 5 ماه دیگر هم به طول بیانجامد، تغییر دیگری در صحنه جنگ ایجاد شود. مقاومت همچنان در حال مقاومت است و مردم غزه روی باورها و اهداف خود ایستاده اند و نمی شود تاریخ دقیقی برای پایان جنگ مشخص کرد. از اوایل اسفند یعنی 16 روز پیش مذاکرات پاریس 2 آغاز شده و قبل از آن مذاکرات پاریس 1 داشتیم. در مذاکرات پاریس، 4 طرف مشغول مذاکره هستند، مصر، قطر، آمریکا و رژیم صهیونیستی و پرونده مذاکرات هم دست مقامات امنیتی است و این جای سوال بود که چرا مذاکرات سیاسی در دست طرف های امنیتی است؟»
 
خواسته فلسطینی ها چیست؟
به گفته دکتر زارعی، مذاکرات پاریس از اوایل اسفندماه شروع شده و تا روز یکشنبه استمرار داشته است و آن چه از روند مباحث برمی آید این است که چون رژیم صهیونیستی بر حذف حماس از صحنه سیاسی و نظامی فلسطین اصرار دارد، این مذاکرات با بن بست مواجه شده و پیشرفتی نداشته است. از آن طرف هم فلسطینی‌ها روی سه اصل تاکید دارند که یک اصل توقف همه جانبه جنگ است که هم افکارعمومی هم دولت‌ها از این اصل حمایت می کنند و از 27 عضو اتحادیه اروپا، 26 عضو به توقف فوری و همه جانبه جنگ تاکید کردند. این یعنی این که اصل خواسته توقف جنگ  به عنوان یک  خواسته فلسطینی یک مطالبه جهانی است. دومین خواسته حماس این است که عناصر نظامی اسرئیل از غزه خارج شوند. خارج شدن نیروهای اشغالگریک اصل  طبیعی در همه مذاکرات جنگ است و در همه جننگ‌ها بر خروج اشغالگر تاکید می‌شود. نکته سوم رفع محاصره است که یک موضوع جهانی است و نتانیاهو نمی تواند توجیهی ارائه دهد، چون افکارعمومی جهانی بر رفع بحران انسانی کنونی غزه تاکید دارد. در عین حال، نتانیاهو بهانه جویی می کند و می گوید حماس بیاید و اسامی اسرای اسراییلی را ارائه دهد، چون اسراییل اطلاعاتی از اعضای حماس ندارد. نتانیاهو می خواهد بانک اطلاعاتی اسراییل تکمیل شود و اسامی و عدد اسرای اسراییلی را بدست آورد تا که تبدیل به یک تعهد برای حماس شود و کارت بازی را از حماس بگیرد. اما اینقدر این درخواست وقیحانه است که در داخل خود کابینه اسراییل هم این خواسته را یک مانع اضافی برای آتش بس عنوان کردند. در عین حال، اسراییل فقط به حمایت آمریکا چشم دوخته است.
 
رفتار متناقض آمریکا
دکتر زارعی به حمایت‌های آمریکا از  اسراییل هم اشاره کرد و در این ارتباط اظهار داشت: آمریکایی ها در آخرین اقدام خود سومین قطعنامه شورای امنیت را که الجزایرپیشنهاد داده و خواستار آتش بس بود، وتو کردند. این در حالی است که این قطعنامه توسط 13 عضو به تائید رسیده بود و این قطعنامه یک رای ممتنع مربوط به انگلیس و وتوی آمریکا داشت. بهانه آمریکا این بود که صدور این قطعنامه مانع گفتگوهای پاریس برای آتش بس می شود، در حالی که خود قطعنامه شورای امنیت برای آتش بس بود و اگر آمریکا بدنبال آتش بس بود، می توانست این قطعنامه را تائید کند. جالب این که این قطعنامه در روز اول اسفند وتو و در 5 اسفند نماینده آمریکا اعلام کرد که هیچ افقی برای پایان جنگ وجود ندارد. یعنی اول اسفند با این استدلال که صدور قطعنامه مذاکرات پاریس را تحت تاثیر قرار می دهد، رای منفی می دهد و 5 روز بعد می گوید مذاکرات پاریس هم معلوم نیست به جایی برسد. این رفتار جز این که آمریکا را شریک اسراییل نشان می‌دهد، هیچ معنا و مفهومی ندارد. این مواضع آمریکا نتیجه ای جز این ندارد که آمریکا دقیقا در کشتار غزه شریک است و نگرانی واشنگتن از جنگ غزه هم یک موضع پوششی و غیرواقعی است.
 
مذاکرات امنیتی بجای مذاکرات سیاسی
مذاکرات فعلی درباره جنگ غزه در پاریس افق و هدف روشنی ندارد و بر یک منطق درست استوار نیست. امنیتی کردن مذاکرات پاریس و این که این مذاکرات در کانون سرویس های اطلاعاتی قرار دارد و رئیس سی آی ای  و «دیوید بارنیا» رییس موساد و «عباس کامل»، رییس دستگاه امنیتی مصر در این مذاکرات هستند، همه نشان دهنده امنیتی بودن مذکرات است. حضور نخست وزیر قطر نیز در این مذاکرات بیشتر حاشیه ای است. لذا نفس امنیتی مذاکرات پاریس به معنای تلاش برای تامین منافع اسراییل است. روند مذاکرات هم نشان می دهد که آمریکا و اسراییل در این مذاکرات بدنبال زیاده خواهی هستند. درخواست حماس برای بازگشت آوارگان به شمال غزه، آزادی اسرا و خروج اشغالگران سه اصل بدیهی است و مقامات مصری و قطری هم به صراحت اعلام کردند که این خواسته ها را منطقی می دانند، اما اسراییل و آمریکا نمی خواهند این اصول را بپذیرند و بدنبال ادامه کشتار هستند. لذا بدلیل حمایت آمریکا دست اسراییل برای جنایت در غزه باز است.
 
 
نگرانی تل آویو از ماه مبارک رمضان
دکتر زارعی در ادامه به تاثیر ماه رمضان در تحولات غزه پرداخت و گفت: موضوع ماه رمضان هم موقعیت خاصی است و بخشی از هدف راه اندازی مذاکرات پاریس 2، حساسیت ماه رمضان است، چون اسراییل نگران وضعیت کرانه باختری است و تل آویو معتقد است که اگر شرایط کرانه باختری تشدید شود، کنترل آن امکان پذیر نیست. همیشه ماه رمضان موقعیت دشواری را برای صهیونیست‌ها ایجاد کرده است، چون حضور فلسطینی ها در مسجدالاقصی، الخلیل و اماکن مقدس در دیگر مناطق کرانه باختری بیشتر می شود. ماه رمضان برای اسراییلی ها ماه وحشت است، چون کنترل تحرکات فلسطینی در ماه مبارک رمضان از کنترل اسراییل خارج می شود. در عین حال، پیش بینی می شود که جنگ در ماه رمضان ادامه می یابد، اما این ادامه جنگ وضعیت را به ضرر اسراییل تمام خواهد کرد. احتمال انفجار اوضاع در کرانه باختری در ماه رمضان قابل انتظار است و آمریکایی ها هم انتظار دارند که اتفاق سختی برای اسراییلی ها در ماه رمضان پیش آید.
 
مسیر دوم جنگ
کارشناس مسائل منطقه همچنین درباره اختلافات داخلی در تل آویو اظهار داشت: براساس اظهارات مقامات اسراییلی، اسراییلی ها مخصوصا کسانی که مسئولیت اداره جنگ را دارند، به این نتیجه رسیده اند که پس از 5 ماه به نتیجه نمی رسد و در داخل تل آویو هم اختلاف زیاد است. سفر بنی گانتز به آمریکا نیز نتانیاهو را خشمناک کرد و نخست وزیر رژیم صهیونیستی احساس کرد که مسیر جدیدی خارج از اراده او شکل گرفته است. البته قبلا هم برخی مقامات آمریکایی به بایدن توصیه کرده بودند که جدای روابط رسمی با کابینه نتانیاهو، روابطی هم با مخالفان مدیریت جنگ نتانیاهو در غزه داشته باشد و این سفر این مسئله را پررنگ کرد. گویا مذاکرات در مسیر دومی نیز در حال شکل گیری است و احتمالا هدف گذاری آن مدیریت جنگ است نه توقف جنگ یعنی با توجه به این که آمریکا با کابینه فعلی به نتیجه نرسیده، ممکن است آمریکایی ها فرمول دوم اداره جنگ را با مخالفان نتانیاهو به پیش ببرند. این وضعیت البته تفاوتی برای فلسطینی ها ایجاد نخواهد کرد، اما برای اسرائیلی ها برای مدیریت جنگ موثر است و ممکن است به تغییراتی در وضعیت فعلی جنگ منجر شود، چون اسراییل با پشتوانه آمریکا مشغول جنگ است و اگر آمریکا کمی عدم همراهی خود را نشان دهد و یا ارسال تسلیحات روزانه خود را کم کند، این کمتر شدن ارسال سلاح نشانه تغییر رویکرد آمریکا در جنگ است. این مسئله در تصمیم گیری اسراییلی ها برای جنگ تاثیر خواهد داشت. در عین حال جنگ غزه یک مخمصه برای بایدن هم است و تاثیر منفی روی آرای بایدن در انتخابات آتی ریاست جمهوری خواهد داشت. این تاثیر منفی ممکن است باعث تغییر  نظر کاخ سفید درباره ادامه جنگ شود، اما هنوز ما شاهد تغییرات قابل توجهی در حمایت آمریکا از اسراییل نیستیم.