به گزارش
اسلام تایمز، کمیته عالی اضطراری جنبش ملی اسرای فلسطینی روز یکشنبه در بیانیهای مطبوعاتی اعلام کرد که اعتصاب غذای نامحدود اسرای فلسطینی در زندانهای رژیم اشغالگر از تاریخ فردا 14 سپتامبر آغاز خواهد شد.
در این بیانیه آمده است که این اعتصاب غذا با هدف توقف همه تصمیمات و سیاستهای رژیم اشغالگر در آزار و اذیت اسرای فلسطینی است. حقوق اسرای فلسطینی قابل مذاکره نیست و ما هیچ معاملهای در این زمینه نداریم.
«نبیله خلف» همسر اسیر فلسطینی که 41 روز پیش در اعتراض به بازداشت اداری دست به اعتصاب غذا زده است در گفتگو با «
اسلام تایمز» تصریح کرد: «سلطان خلف» متاهل است و به علت سیاست اهمال کاری پزشکی در زندان های رژیم صهیونیستی و حتی ضرب و شتم های خارج از زندان شرایط بچه دار شدن را ندارد. بطوریکه در سال 2004 در زندان تحت عمل جراحی قرار گرفت و بعد از این عمل بود که برایش مشکلاتی در بچه دار شدن به وجود آمد.اما این مشکلات قابل درمان است؛ چون رژیم صهیونیستی به ضرب و شتم و اذیت اسرا در خارج از زندان ادامه می دهد و مانع از وی برای درمان به خارج از فلسطین شدند و به همین علت همچنان فرزندی ندارد.
همسر اسیر «خلف سلطان» در ادامه با اشاره به نامه ای که این اسیر از زندان از طریق وکیلش ارسال نمود، گفت: وضعیت جسمانی این اسیر بسیار سخت و خطرناک است و اوضاعش اصلا خوب نیست و هر لحظه وضعیت بدتر می شود به گونه ای که از سردرد دید و سرگیجه ی شدید رنج می برد و به دفعات متعدد دچار بیهوشی می شود و ضربان قلبش تند، ضعف بینایی و استفراغ خونی دارد و تنها با ویلچر می تواند راه برود و با دست و پای بسته و فاقد حداقل امکانات حیاتی در درمانگاه زندان الرمله در حبس است.
«نبیله خلف» افزود: در این درمانگاه کادر طبی فاقد صلاحیت حضور دارند و اسیر «سلطان» اجازه ی معاینات پزشکی را نمی دهد و همچنین از خوردن تقویتی ها امتناع می ورزد؛ وی همچنین داروی دیابت مصرف نمی کند واین درحالی است که به دلیل اعتصاب غذایش در سال 2019 که طی آن 67 روز اعتصاب کرده بود، دیابتی شده است.
وی در ادامه تصریح کرد: همسرش همچنان از لحظه ی دستگیری اش در تاریخ سوم آگوست در اعتصاب غذای نامحدود به سر می برد و این اعتصاب در اعتراض به بازداشت اداری اش شروع شده است و بعد از دستگیری اش خانواده تا 20 روز از مکان بازداشتش خبری نداشت.
همسر «سلطان خلف» درادامه گفت: صهیونیستها درحالیکه همسرم بیش از 40 روز از در اعتصاب غذا به سر می برد و در شرایط بسیار بدی قرار دارد، به وی دشنام می دهند و در برابرش غذا می خورند تا اراده اش را ضعیف کنند و به وی پیشنهاد لغو اعتصاب را می دهند و اینکه به محض دست برداشتن از اعتصاب غذایش وی را به بخش های بهتری از زندان منتقل می نمایند؛ و به وی القا می کنند که هیچ کسی با وی و با اسرایی که دست به اعتصاب غذا زده اند همراه نیست، و هیچ کس به مسئله ی اسرا اهتمام نمی ورزد و این سوال را مطرح می کنند اصلا چرا و برای چه کسی دست به اعتصاب غذا زده است؟
«نبیله» تاکید می کند: اما زندانبانان صهیونیست نمی دانند تفکر اعتصاب غذا یک ایده ی شخصی نیست یا به دلیل شخصی انجام نگرفته است بلکه یک ایده ی ملی است که اسیر فلسطینی به واسطه ی این اقدام از حقش دفاع می کند و بازداشت کورکورانه و ظالمانه ی اداری را رد می کند.
گفت و گو: معصومه فروزان