تکرار جنایت قرآن سوزی می تواند به تنش میان تمدن ها و ادیان تبدیل شود

به گزارش اسلام تایمز، کشور سوئد در لوای آزادی بیان، بارها این بازی سیاسی را علیه مسلمانان انجام داده و در اقدامی هنجارشکنانه و نژادپرستانه به فرد یا گروهی مجوز رسمی آتش زدن قرآن کریم را داده‌ است.

بهمن ماه سال گذشته نیز «راسموس پالودان» یک شهروند تندرو و اسلام ستیز سوئدی - دانمارکی در اقدامی موهن، یک نسخه از قرآن کریم را در مقابل ساختمان سفارت ترکیه در پایتخت سوئد سوزاند. او هم مانند قرآن‌سوزی «سلون مومیکا» مسیحی عراقی تبار مقیم در سوئد، برای این کار خود از مقامات سوئد مجوز گرفته بود.

دولت سوئد مدعی است که طبق قانون نمی‌تواند برای این کار مجوز ندهد و این را در چارچوب آزادی مطلق بیان! می‌داند.

خبرنگار «اسلام تایمز» در این زمینه با «عباس شبر» رئیس بخش آزادی های دینی سازمان سلام برای حقوق بشر به گفتگو پرداخت.

«عباس شبر» در پاسخ به این پرسش که ارزیابی شما از تکرار جنایت قرآن سوزی در برخی از کشورهای اروپایی که محکومیت و نارضایتی شمار زیادی از جوامع را در پی داشته چیست؟ گفت: تکرار اهانت به قرآن کریم و سوزاندن آن در کشورهای اروپایی اقدامی بسیار دردناک و بسیار نگران کننده است این اقدامات از مرزهای آزادی بیان گذشته است و احساسات همه ی مسلمانان در سراسر جهان را جریحه دار می کند.

عالم دینی بحرینی در ادامه خاطر نشان کرد: ما باید بفهمیم که دین تنها یک اعتقاد شخصی نیست بلکه جزئی از هویت و فرهنگمان است. تاثیر اینگونه اقدامات اهانت آمیز به افزایش تنش ها و کشمکش های اجتماعی منجر می شود که در نهایت امنیت و ثبات و صلح اجتماعی را تهدید می کند.

وی افزود: بنابراین، باید دیدگاهی فراگیرتر و محترمانه‌تر نسبت به دیگران در اعمال حقوق خود وجود داشته باشد و همه ما باید برای تشویق گفتگو و تفاهم بین فرهنگ‌ها تلاش کنیم.

این موارد سوالاتی را در مورد تعادل بین آزادی بیان و حقوق اقلیت ها و جوامع آسیب دیده ایجاد می کند «عباس شبر» در پاسخ به این پرسش که کشورهای اروپایی چگونه می توانند با این موازنه ی دشوار کنار بیایند؟ گفت: تعادل میان آزادی بیان و حقوق اقلیات و جامعه های آسیب دیده یک چالش واقعی است که نیازمند تأمل جدی در سیاست ها و قوانین است.

وی در ادامه تصریح کرد: کشورهای اروپایی می توانند مکانیسم های نظارتی را ایجاد کنند که اعمال توهین آمیز را بدون آسیب رساندن به آزادی بیان محدود می کند. این سازوکارها باید شفاف باشد و انصاف و عدم تبعیض را تضمین کند. همچنین ممکن است شامل ارتقاء آگاهی و آموزش در مورد اهمیت احترام به ادیان و عقاید مختلف و ترویج فرهنگ مدارا و تفاهم باشد.

 «شبر» افزود: به نظر می رسد که تکرار جنایت قرآن سوزی تاثیر بسیار زیادی در تنش ها میان تمدن ها و ادیان مختلف دارد و در حقیقت جزئی از آنچه به «درگیری تمدن ها» نامیده می شود، به شمار می آید که منجر به برخورد فرهنگی و دینی میان گروههای مختلف می شود و این اقدامات در دامن زدن این درگیری ها و افزایش فاصله میان جوامع سهم دارد.
 
فعال حقوقی بحرینی در پاسخ به این پرسش که در این راستا آیا نقشی برای قوانین بین المللی و قوانین بشری در مقابله با تکرار جنایت قرآن سوزی و جلوگیری از برخورد و تنش میان تمدن ها قائل هستید؟ تصریح کرد: بی تردید قوانین بین المللی و قوانین بشری نقش مهمی در مقابله با این اقدامات و کاستن درگیری ها میان تمدن ها دارد. این قوانین روشی مشترک برای کشورها برای حفظ صلح و امنیت جهانی به شمار می رود و برای این قوانین این امکان وجود دارد که از رفتارهای بد و اهانت آمیز جلوگیری نماید و بر همکاری ها و تفاهم میان فرهنگ ها بیفزاید.
 
 «عباس شبر» به این سوال که آیا گفتگوی دینی و فرهنگی می تواند نقشی در کاستن از درگیری تمدن ها و تقویت تفاهم برای تبادل ایفا کند؟ اینگونه پاسخ داد: بی تردید گفتگوی فرهنگی و دینی می تواند به وسیله ای قوی برای کاستن تنش ها و برخوردهای تمدنی تبدیل بشود و از طریق درکی عمیق تر از ارزش ها و اعتقادات دیگران می توانیم پل های روابط و تفاهم را بسازیم.

وی در پایان تاکید کرد: باید این گفتگوها باید این گفتگو باید شامل تضاد و احترام متقابل باشد تا اطمینان حاصل شود که در ایجاد تفاهم و کاهش تنش موفق است.

 گفت و گو:معصومه فروزان