«حفاری با دستان خالی»؛ مشکلات و سختی‌های آواربرداری در غزه

جنگی که رژیم صهیونیستی در یازده ماه گذشته علیه غزه به راه انداخت، جنبه‌های تاریک جدیدی از جنگ را جلوه‌گر ساخت که خسارات عمیق انسانی و مادی آن به آسانی قابل التیام نیست. اکنون غزه به تلی از ویرانه تبدیل شده و در زیر 42 میلیون تن آوار مدفون گشته است که بیرون آمدن از زیر میلیونها خروار آهن و خاک، یک نسل زمان می‌برد.  

حملات روزانه صهیونیستها به مردم بی‌دفاع غزه تنها بلایی نیست که بر سر فلسطینیان آمده، بلکه این مردم تحت محاصره با مصیبت‌های جانبی جنگ همانند قحطی و گرسنگی و بیماری نیز دست و پنجه نرم می‌کنند.

یکی از بزرگترین مشکلات جنگ برای فلسطینیان از روز نخست نجات افراد در زیر آوار مانده و یا یافتن هزاران تن از اجساد شهدای مدفون شده بوده است. اهالی غزه برای بیرون کشیدن فرزندان خود از زیر خروارها سیمان و فولاد و یافتن مفقودین و اجساد شهدا، وسیله ای جز دستان خالی ندارند.

در گزارشی که «خلیج آنلاین» از وضعیت اسفبار آواربرداری در غزه منتشر کرده است نشان می‌دهد ساکنان این باریکه با چه بحرانهایی دست و پنجه نرم می‌کنند.

بر اساس این گزارش، اعضای خانواده منصور در محله معان، در شرق شهر خان یونس، در جنوب نوار غزه، تجهیزات یا ماشین آلات سنگینی برای جستجوی بقیه اعضای خانواده که بر اثر بمباران هوایی ناپدید شدند، پیدا نکردند مجبور شدند با حفاری دستی به جستجوی ۸ نفری که هنوز در زیر آوار خانه مورد نظر بودند بپردازند.

محمد منصور، پسر عموی افراد مورد هدف، گفت:«خانه سه طبقه است و 25 نفر در آن بودند و پس از اصابت موشک اسرائیل از هواپیمای جنگی کاملاً با زمین مسطح شد».

منصور در گفتگو با الخلیج آنلاین تاکید کرد:«اشغالگر یک موشک بزرگ به خانه پسرعموهایم زد و 6 نفر از همسایه‌ها و 14 نفر از داخل خانه شهید شدند و ما از دست و تجهیزات بسیار ابتدایی برای جستجوی آنها استفاده می‌کنیم».

او گفت:اکیپ‌های پدافند غیرنظامی به منزل رسیدند و از تجهیزات ساده برای جستجوی استفاده کردند و با شروع ساعات شب، عملیات جستجو پایان می‌یابد و تا روشن شدن روز منتظر می‌مانیم و با آن اکیپ‌ها برمی‌گردیم. برای جستجو از دستانمان استفاده می‌کنیم و هر بار اعضای بدن شهدا را پیدا می‌کنیم، اما امیدواریم که آنها زنده باشند».

دفتر رسانه دولتی در غزه گفت که 10000 مفقود هنوز در زیر آوار صدها ساختمان و خانه ویران شده از آغاز تجاوزات رژیم صهیونیستی باقی مانده‌اند.

اگرچه مردم غزه امیدوارند که افراد زیر آوار مانده همچنان زنده باشند تا بتوانند آنها را نجات دهند اما به دلیل حجم تخریب‌ها این مسئله دور از ذهن است.

سرگرد محمود بازال، سخنگوی نیروهای دفاع مدنی در غزه تأیید کرد که این آژانس فاقد تجهیزات ویژه برای جستجو و نجات افراد مفقود در زیر آوار است. بازال در گفتگو با خلیج آنلاین توضیح داد:«اکیپ های پدافند غیرنظامی با مراجعه به مکان‌های هدف‌گیری و جستجوی مفقودان با استفاده از ابزارهای قدیمی و ساده به انجام وظیفه خود ادامه می‌دهند».

وی می‌گوید:«از نظر دسترسی به تجهیزات، وسایل نقلیه و ماشین آلات سنگین و سایر مکانیسم‌های لازم برای جستجوی مفقودان در زیر آوار خانه‌ها و ساختمان‌های ویران شده ناشی از بمباران،  نسبت به روزهای اول تجاوز دچار کمبودهای زیادی هستیم و نبود این تجهیزات و ماشین آلات دسترسی به مفقودین و اجساد شهدای زیر آوار را دشوار می‌کند».
 
درخواست‌های حقوق بشری
با توجه به وضعیت فاجعه بار انسانی در غزه، نهادهای حقوق بشری خواستار توقف جنگ و ارسال کمکهای بشردوستانه به غزه هستند.

«دیده‌بان حقوق بشر اروپا مدیترانه» خواستار اقدام فوری بین‌المللی برای معرفی مکانیسم‌های ویژه و تیم‌های تخصصی برای برداشتن آوار خانه‌ها و ساختمان‌های بمباران شده توسط نیروهای ارتش اشغالگر اسرائیل، نجات افراد زنده گرفتار در زیر آوار و بازیابی هزاران جسد شد.

رامی عبده، مدیر این موسسه، تأیید کرد که این واقعیت که هزاران فلسطینی مفقود هستند، جنایت دیگری علیه خانواده‌های آنها است که از شکنجه‌های روانی شدید رنج می‌برند.

عبده گفت:«ادامه حضور مفقودین در زیر آوار اثرات عمیقی بر هزاران خانواده فلسطینی در نوار غزه خواهد گذاشت به گونه‌ای که آسیب‌های روحی و روانی شدیدی به آنها وارد می‌کند».

وی خواستار فشار قاطع بین‌المللی به رژیم صهیونیستی شد تا علاوه بر افشای سرنوشت هزاران اسیر و بازداشتی فلسطینی مفقود شده از غزه، از جان مردم و خدمه‌ای که برای از بین بردن این آوارها از جمله خدمه دفاع مدنی تلاش می‌کنند، محافظت کند.
 
42 میلیون تن آوار
رژیم صهیونیستی با اینکه در یازده ماه گذشته بیش از 40 هزار نفر را در غزه به خاک و خون کشیده و صدها هزار نفر را آواره کرده است اما به این سطح از جنایت هم راضی نشده و با مسدود کردن مسیرهای کمکرسانی خارجی، به کشتار تدریجی مردم غزه روی آورده است.

بر اساس گزارش سازمان ملل، حملات هوایی اسرائیل تاکنون بیش از 42 میلیون تن آوار در سراسر غزه برجای گذاشته است و این حجم آوار برای پر کردن صف کامیون‌های بزرگ زباله از نیویورک تا سنگاپور کافی است. برداشتن این همه آوار ممکن است سال‌ها طول بکشد و ممکن است تا 700 میلیون دلار هزینه داشته باشد.

در ماه می، سازمان ملل گزارش داده بود که بازسازی خانه‌های غزه که در طول جنگ ویران شده‌اند ممکن است هشتاد سال طول بکشد و مجموع هزینه بازسازی در سراسر این منطقه به 80 میلیارد دلار می‌رسد.

این درحالی است که جنگ در غزه همچنان ادامه دارد و با افزایش آمار خرابی‌ها، مدت بازسازی نیز طولانی‌تر می‌شود. این نتیجه گیری‌ها چالش عظیم بازسازی سرزمین‌های فلسطینی را پس از ماه‌ها تجاوز رژیم صهیونیستی که منجر به تخریب گسترده خانه‌ها و زیرساختها شد، نشان می‌دهد.

مارک جارزومبک، استاد تاریخ معماری دانشکاه MIT، که بازسازی پس از جنگ جهانی دوم را مطالعه کرده است، به بلومبرگ گفت:«آنچه در غزه می‌بینیم چیزی است که قبلاً در تاریخ برنامه‌ریزی شهری ندیده بودیم. این تخریب نهادهای اساسی حکومت و مردم عادی است».

سازمان ملل اعلام کرده است که برای جمع‌آوری و دفع آوار به هزاران نفر نیاز است و نیروی انسانی کافی برای کار همزمان در غزه و اوکراین وجود ندارد. لازم به ذکر است که صدها نفر از کارمندان و نیروهای امدادرسان حقوق بشری که می‌توانستند در این اوضاع فاجعه‌بار باری از روی دوش مردم غزه بردارند، در طی جنگ غزه توسط ارتش صهیونیستی کشته شده‌اند.
 
قاتلان خاموش خفته در زیر آوارها
علاوه‌بر کمبود نیروی کار و ماشین‌آلات، موضوع دیگری که کار آواربرداری را مشکل می‌کند وجود بمب‌های منفجر نشده در غزه است. سازمان بین‌المللی بشردوستانه «هندیکپ اینترنشنال» پیشتر اعلام کرده بود که چندین هزار بمب در غزه منفجر نشده است که تهدیدی برای ساکنان این نوار محاصره شده است.

بنابراین، هزاران بمب عمل نکرده در زیر آوارهای غزه ممکن است در حین آواربرداری به کشته و زخمی شدن مردم و نیروهای امدادی منجر شود که در این صورت آمار کشته‌ها روند تصاعدی خواهد داشت.

در ماه آوریل، پر لودهمار، رئیس سابق آژانس مین زدایی سازمان ملل در عراق، گفت که به طور متوسط ​​حدود 10 درصد از سلاح‌ها هنگام شلیک منفجر نمی‌شوند و باید توسط تیم‌های مین زدایی خارج شوند. لودهمار با بیان اینکه 65 درصد از ساختمان‌های ویران شده در غزه مسکونی هستند، افزود:«پاکسازی و بازسازی آنها به دلیل تهدید گلوله‌ها، موشک‌ها یا سایر سلاح‌های مدفون در ساختمان‌های فرو ریخته یا آسیب دیده، کار کند و خطرناکی است».

بر اساس گزارشها اکنون هزاران نفر زیر آوارها مانده‌اند و شاید برخی از این افراد زنده باشند ولی آواربرداری با دست ممکن است به منفجر شدن بمبهای پنهان شده در زیر آوارها منجر شود که در این صورت شاید اندک افراد زنده باقی مانده ناخواسته قربانی شوند. دفاع مدنی غزه در این گفته که کوه‌های آوار پر از مهمات منفجر نشده است که منجر به بیش از 10 انفجار در هر هفته و باعث مرگ و میر افراد و از دست دادن اعضای بدن آنها می‌شود.

جدای از بمب‌ها، تکه‌های مصالح ساختمانی که با بتن و آهن ترکیب شده‌اند جابجایی آنها نیاز به ماشین‌آلات سنگین دارد و با دست نمی‌توان آنها را جابجا کرد و ممکن است در این عملیات ساختمانهای نیمه تخریب کلا بر سر امدادرسان‌ها آوار شود و تعداد تلفات انسانی بالا خواهد رفت.

در حادثه 11 ستامبر 2001، که برج‌های دو قلوی تجاری در آمریکا تخریب شدند با وجود برخورداری از تجهیزات و ماشین‌آلات به روز دنیا اما ماه‌ها طول کشید تا آواربرداری این برجها را تمام کند و با این احتساب، غزه در نبود چنین امکاناتی دهه‌ها با این بحران دست و پنجه نرم خواهد کرد.