به گزارش اسلام تایمز، دفتر مطبوعاتی ریاست الوزراء با نشر خبرنامه‌ای گفته است که عبدالسلام حنفی، معاون اداری ریاست الوزراء با جاو شینگ، سفیر چین برای افغانستان در ارگ دیدار نموده است.

عبدالسلام حنفی ضمن خوش آمدید به آقای جاو شینگ، ابراز امیدواری نمود که او در زمان ماموریت اش در افغانستان، در راستای تقویت مناسبات افغانستان و چین نقش موثر را ایفا نماید.

معاون اداری ریاست الوزراء گفت که چین در طول تاریخ روابط خوبی با افغانستان داشته است و امارت اسلامی خواهان تداوم آن می‌باشد. وی افزود: سیاست امارت اسلامی براساس احترام متقابل و عدم مداخله در امور داخلی همدیگر و تداوم روابط دوجانبه با تمام همسایه‌ها به ویژه چین می‌باشد.

حنفی در این دیدار گفت که افغانستان در تلاش است که از طریق دهلیزهای گوناگون با پروژه «یک کمربند یک راه» چین وصل گردد.

ایشان همچنین افزود که برخلاف بعضی از کشورها که برای بدنامی افغانستان تبلیغات منفی می‌کنند، حضور و همکاری چین در افغانستان این تبلیغات را خنثی  کرده است.

آقای جاو شینگ از آغاز مأموریت خویش در افغانستان ابراز خرسندی کرد و گفت که روابط تاریخی و خوب چین ادامه خواهد داشت و پس از حاکمیت امارت اسلامی در همه زمینه‌ها به سوی بهبودی در حرکت است.

سفیر چین از امنیت سراسری تقدیر کرد و افزود که بر اساس سیاست احترام متقابل و عدم مداخله با امارت اسلامی در زمینه‌های مختلف به پیش می‌رویم.

سفیر چین از جانب خویش از هرگونه همکاری با امارت اسلامی اطمینان داد و گفت که ما حامیان صلح و ثبات دائمی در افغانستان هستیم و برای شامل ساختن افغانستان در پروژه‌های بزرگ اقتصادی به گونه مشترک و با مشوره کار می‌نماییم.
 

احیای راه ابریشم؛ کلان پروژه «ابتکار کمربند و جاده» چیست؟
«ابتکار کمربند و جاده» (Belt and Road Initiative (BRI)) یک برنامه سرمایه‌گذاری و سیاستی بلندمدت فراقاره‌ای است که هدف توسعه زیرساخت‌ها و تسریع یکپارچگی اقتصادی کشورها را در امتداد مسیر راه ابریشم تاریخی دنبال می‌کند.

این ابتکار در سال ۲۰۱۳ توسط رئیس‌جمهور چین، شی -جین‌پینگ رونمایی شد و تا سال ۲۰۱۶ با عنوان «یک کمربند، یک جاده» شناخته می‌شده است. «ابتکار کمربند و جاده» ارتباط قاره‌های آسیا، اروپا، و آفریقا و دریاهای مجاور آن را ارتقا می‌دهد، همکاری بین کشورها در مسیر یک کمربند، یک جاده را ایجاد و تقویت می‌کند، شبکه‌های ارتباطی همه‌جانبه، چندلایه و ترکیبی را به وجود می‌آورد، و توسعه پایدار، متنوع، و مستقل را در این کشورها تحقق می‌بخشد.
 
«ابتکار کمربند و جاده» یک کلان‌پروژه جهانی است اما به دلیل قرارگیری در مسیر راه‌ابریشم تاریخی، تمرکز ویژه‌ای بر آسیا، شرق آفریقا، اروپای شرقی و خاورمیانه دارد که دربرگیرنده کشورهایی با بازارهای نوظهور است. در حال حاضر ۷۱ کشور در این ابتکار مشارکت دارند که یک‌ سوم تولیدناخالص داخلی و دو سوم جمعیت جهان را شکل می‌دهد.
 
«ابتکار کمربند و جاده» سه ابتکار را طراحی کرده است که با توجه به ادغام استراتژیک منطقه‌های تحت این طرح، هر سه به هم مرتبط و تکمیل‌کننده هم هستند:
 
 ۱) کمربند اقتصادی جاده ابریشم (The Silk Road Economic Belt) که به عنوان چشم‌انداز بلندمدت زمینی برای توسعه زیرساختی و همکاری‌های اقتصادی اوراسیا است، شش کریدور توسعه‌ای را در برمی‌گیرد که عبارتند از: ۱)کریدور اقتصادی پل زمینی جدید اوراسیا (NELBEC)، ۲) کریدور اقتصادی چین-مغولستان–روسیه (CMREC)، ۳) کریدور اقتصادی چین–آسیای مرکزی–غرب آسیا (CCWAEC)، ۴)‌ کریدور اقتصادی چین-شبه جزیره هند و چین (CICPEC)، کریدور اقتصادی بنگلادش–چین–هند –میانمار (BCIMEC) و ۶) کریدور اقتصادی چین–پاکستان (CPEC).
 
۲) جاده ابریشم دریایی قرن بیست و یکم (The ۲۱st Century Maritime Silk Road) چین را به آسیای جنوب شرقی، اندونزی، هند، شبه‌جزیره عربستان، سومالی، مصر و اروپا متصل می‌کند و دربرگیرنده دریای جنوبی چین، تنگه مالاکا، اقیانوس هند، خلیج بنگال، دریای عرب، خلیج فارس، و دریای سرخ است.
 
۳) جاده ابریشم قطبی (The Polar Silk Road) دفتر اطلاعات شورای دولتی جمهوری خلق چین در سال ۲۰۱۸ در یک گزارش رسمی (وایت پیپر) با عنوان «سیاست‌های قطب شمال چین» متعهد شد تا به صورت فعالانه در امور قطب شمال مشارکت کند. این سند طرحی برای استراتژی چین در قطب شمال و توسعه راه ابریشم قطبی ذیل دستور کار ابتکار کمربند و جاده است.

اسلام تايمز