وقتی دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده برای دومین بار به کاخ سفید برگشت،‌ به نظر می رسید که او این بار در سیاست خارجی خود بیشتر به چین، اوکراین و خاورمیانه نظر دارد. سکوتی که ترامپ در روزهای نخست کاری‌اش در کاخ سفید درباره افغانستان داشت، باعث شد تا برخی این گمانه‌زنی را داشته باشند که واشنگتن در دوره دوم ترامپ چندان توجهی به مسائل افغانستان نخواهد داشت.

از سوی دیگر گروه طالبان در افغانستان به عنوان گروه حاکم از چند هفته پیش از روی کارآمدن ترامپ در واشنگتن با دولت بایدن بر سر آزادی دو زندانی آمریکایی در کابل به توافق رسیده بودند، اما حاکمان طالبان این مبادله را تا زمانی که دونالد ترامپ به قدرت رسید به تعویق انداختند. هدف طالبان از آزادی اسرای آمریکایی در دولت ترامپ با وجود توافق قبلی در زمان بایدن نوعی چراغ سبز به ترامپ بود تا نشان دهند که طالبان آماده همکاری با دولت جدید آمریکاست، اما برخلاف انتظار طالبان، مقامات واشنگتن و وزیرخارجه ترامپ شمشیر را از رو بست و در همان ابتدا روی خوشی به طالبان نشان ندادند. «مارک روبیو»، وزیرخارجه ترامپ در ایکس با محکوم کردن طالبان پس از آزادی دو زندانی آمریکایی گفت که هنوز آمریکایی‌های بیشتری بایستی از سوی طالبان آزاد شوند و حتی از احتمال اختصاص جایزه برای بازداشت رهبر طالبان خبر داد و گفت شاید این جایزه حتی از جایزه بازداشت بن لادن هم بیشتر باشد!

ترامپ از طالبان چه می خواهد؟
آن چه تا کنون از مواضع رسمی ترامپ در ارتباط با طالبان اعلام شده، درخواست برای بازگرداندن تسلیحات و تجهیزات نظامی آمریکا در افغانستان است. ترامپ دو هفته پیش خواستار بازگرداندن 7 میلیارد دلار تجهیزات نظامی در افغانستان شد که پس از خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان در این کشور باقی ماند.  در حالی که طالبان هنوز به طور رسمی اقدامی در برابر درخواست ترامپ نداشته‌‎اند، اما برخی مقامات طالبان که نامشان فاش نشده است، به الجزیره گفته‌اند که تجهیزات نظامی باقی مانده از آمریکا در افغانستان برای مبارزه با شاخه خراسان داعش (ISKP) مورد نیاز است. این بدان معناست که تا به امروز هنوز طالبان تصمیمی برای پذیرش درخواست ترامپ مبنی بر بازپس فرستادن تجهیزات نظامی آمریکا را ندارند.

ترامپ همچنین کمک‌های مالی به افغانستان را به طور کامل قطع کرده و به طالبان هشدار داده است که در صورت عدم پس ندادن تجهیزات نظامی، هیچ کمک مالی به افغانستان نخواهد داشت. 

پاسخ رسمی طالبان به ترامپ: ما اشرف غنی نیستیم
در مقابل درخواست دولت جدید آمریکا از طالبان، «ذبیح‌الله مجاهد» سخنگوی حکومت طالبان در واکنش به اظهارات ترامپ درباره پس‌گیری پایگاه بگرام و جنگ‌افزارهای برجامانده این کشور در افغانستان تاکید کرد که «گرفتن بگرام خواب و خیال است، آمریکا و نیز فراری‌های رژیم گذشته هم این خیال را از سر دور کنند.» وی همچنین با رد ادعای ترامپ درباره کنترل پایگاه هوایی بگرام توسط چین نیز گفت: «این پایگاه در اختیار نیروهای امارت اسلامی است. افغانستان مستقل است و خاک خود را در اختیار هیچ کشوری قرار نمی‌دهیم. بگرام در اختیار نیروهای خود ماست، نه چین.» مجاهد در خصوص احتمال بازپس‌گیری جنگ‌افزارهای آمریکایی از طالبان نیز گفت: این سلاح‌ها به‌عنوان غنیمت گرفته شده و از آن برای دفاع از استقلال و نظام اسلامی استفاده می‌کنیم.

سخنگوی حکومت طالبان در شبکه ایکس خطاب به دولت ترامپ هشدار داد: هیچ سلاح باقیمانده از آمریکا را به کسی نخواهیم داد، این غنیمت است و اگر کسی بخواهد، با همین سلاح‌ها پاسخ خواهیم داد. ما اشرف غنی نیستیم که هرچه امر کنید همان‌طور عمل کنیم.

ترامپ نگران چیست؟
به نظر می‌رسد که نگرانی‌های ترامپ از حکومت طالبان در افغانستان بسیار فراتر از موضوع تسلیحات و تجهیزات نظامی باقی مانده است:

نفوذ چین: چین طی سال‌های گذشته موفق به امضای چند توافق همکاری با طالبان در چارچوب برنامه کمربند و جاده شده است. در واقع در غیاب آمریکا، دولت چین توانسته به شریکی مطمئن برای طالبان تبدیل شود و این وضعیت برای آمریکای ترامپ مانند یک کابوس است. در حالی که بسیاری از کشورهای جهان با طالبان به عنوان یک حاکمیت منزوی رفتار می‌کنند، چین ارتباطات دیپلماتیک و اقتصادی‌اش را در افغانستان گسترش داده است. طالبان نیز از این توجه خرسند به نظر می‌رسند. گزارشگر دویچه وله در این ارتباط گزارش داده است که سال گذشته رئیس جمهور چین به عنوان اولین رئيس یک دولت خارجی اعتبارنامه سفیر طالبان در پکن را رسماً پذیرفت و در اواخر تابستان سال گذشته نیز چین به عنوان نخستین کشور به افغانستان تحت کنترل طالبان سفیر جدید فرستاد. «سید جلال بازوان»، استاد علوم سیاسی در دانشگاه خصوصی کاردان در کابل به رویترز گفته است که منابع گسترده طبیعی در افغانستان مانند مس، لیتیوم، یا خاک‌های نادر پتانسیل قابل توجه اقتصادی برای چین دارد. مجموع این شرایط به معنای آن است که چین اکنون یک کشور با نفوذ در افغانستان است و بدون تردید نفوذ گسترده چین در افغانستان مطلوب دولت آمریکا نیست و ترامپ علاقه‌ای ندارد که پس از تخلیه افغانستان از آمریکا، چین جایگزین شود. در واقع سیاست دولت ترامپ افزایش بر چین در همه مناطق است و فشار بر چین در افغانستان نیز از دیگر اهداف ترامپ علیه پکن به نظر می‌رسد.

شناسایی بین المللی طالبان: فهرست کشورهایی که مایل به تعامل با طالبان هستند همچنان در حال افزایش است و در این میان برخی از این کشورها از جمله قطر از متحدان و دوستان آمریکا هستند. این در حالی است که دولت ترامپ همزمان با قطع کمک‌ها به افغانستان بدنبال فشار بر طالبان است تا روند شناسایی حاکمیت طالبان را مختل کند، چون شناسایی بین المللی طالبان به معنای مشروعیت بخشی به رویکرد ضدآمریکایی آنهاست و این موضوعی نیست که ترامپ آن پذیرا باشد. طالبان و آمریکا ۲۰ سال باهم درگیر جنگی طولانی و مرگبار بوده اند که برای ایالات متحده هزاران میلیارد دلار هزینه داشته و جان بیش از هزاران سرباز امریکایی را گرفته است. طی چند روز گذشته که کمک‌های نقدی امریکا به طالبان قطع شده، طوفان و تلاطم، بازارهای مالی افغانستان را فراگرفته و طالبان تلاش‌هایی را برای کنترل وضعیت راه اندازی کرده‌اند؛ تلاش‌هایی که در برخی موارد مانند مجبور کردن صرافان به فروش دلارهای خود و یا ممنوعیت انتشار نرخ ارز در شبکه‌های اجتماعی و سایت‌های خبری بخشی از این اقدامات بوده است، اما به نظر نمی‌رسد که این اقدامات تا کنون توانسته باشد فشار آمریکا در افغانستان را کاهش دهد.