روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال در تحلیلی به بهانه انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ نوشت: ایران، تحت رهبری (آیت الله سید) علی خامنه‌ای، دهه‌ها فشار آمریکا را خنثی کرده، با همسویی با چین و روسیه از سال‌ها انزوا خارج شده و از همراهی با غرب چشم پوشی کرده است. فروش نفت به چین و همکاری های نظامی با روسیه موجب تقویت مالی و دیپلماتیک ایران شده است.

تهران همچنین توانسته به نحو موثری از چندین دهه اشتباه های واشنگتن در خاورمیانه و نوسانات در سیاستگذاری دولت های مختلف آمریکا در قبال منطقه بهره برداری کند.

در ادامه این گزارش با ادعای اینکه "تهران بیش از هر زمان دیگری از زمان تأسیس جمهوری اسلامی در سال ۱۹۷۹ تهدیدی علیه متحدان و منافع آمریکا در خاورمیانه به شمار می رود"، آمده است: جای پای نظامی ایران گسترده‌تر و عمیق‌تر از پیش شده و شبه‌نظامیان حامی ایران تاسیسات نفتی عربستان را با موشک هدف قرار داده و کشتیرانی جهانی را در دریای سرخ فلج کرده‌ اند. آنها بر عرصه سیاسی عراق، لبنان، یمن و سوریه تسلط داشته و حمله حماس به اسرائیل ویرانگرترین حملات دهه های اخیر این گروه ها علیه تل آویو بوده است. در ماه آوریل نیز ایران برای نخستین بار از خاک خود به اسرائیل حمله نظامی مستقیم انجام داد.

پیامدهای حضور نظامی ایران در منطقه فارغ از آنکه چه کسی در دور دوم انتخابات ایران یا انتخابات نیمه آبان آمریکا برنده شود، همچنان از موضوع های مهم خواهد بود.

این روزنامه نزدیک به محافظه کاران آمریکا ادامه داد: قدرت فزاینده ایران نشانه شکست غرب است. از زمان ریاست جمهوری جیمی کارتر، یافتن یک راهبرد موثر برای مهار ایران، مسیری بی‌نتیجه برای سیاست‌گذاران سیاست خارجی در غرب بوده است. ابزار تحریم های غرب دیگر تاثیری در انزوای بین المللی تهران نداشته و به گفته تحلیلگران، این کشور با تعمیق روابط خود با روسیه و چین به آن پاسخ داده و در نتیجه دیپلماسی با تهران بیش از پیش پیچیده تر شده است.

بیش از دو دهه است که سیاست غرب در قبال ایران در نوسان بوده است. سیاست رئیسان جمهوری آمریکا بارها میان دیپلماسی و تعامل از یک سو و توسل به زور و به انزوا کشاندن از سوی دیگر در تغییر بوده است. ایران در عین دوری از خطوط قرمزی که می ‌تواند موجب اقدام نظامی مستقیم آمریکا شود، تبدیل به یک قدرت منطقه‌ ای شده است.