وی تصریح کرد: رئیس‌جمهور ایران مانند سایر همتایان شرکت‌کننده خود در اجلاس به دنبال انتخاب کلمات و عبارات کلامی نبود، به‌طوری که در وهله اول احساس کردیم در برابر رقابتی در زمینه شعر یا زبان عربی قرار داریم. در حالی که رئیس‌جمهوری ایران توصیفی را درباره اوضاع غزه و جنایات وحشیانه‌ای که علیه مردم فلسطین صورت می‌گیرد ارائه کرد و سپس به چگونگی بررسی و مقابله با آنچه در حال وقوع است از جنبه های مختلف پرداخت. نویسنده لبنانی معتقد است که رئیس‌جمهوری ایران در اجلاس فوق‌العاده سران اسلامی و عربی، سخنرانی جامعی را در ابعاد مختلف سیاسی، نظامی، حقوقی، فرهنگی و مذهبی درباره چگونگی مقابله با تجاوزات وحشیانه رژیم اسرائیل علیه نوار غزه ارائه کرد.

وی در ادامه این گفت‌وگو به صورت جداگانه به بیان جنبه های مختلف این سخنرانی پرداخت:

«جنبه سیاسی»: رئیسی از هجمه به حامی پایدار اسرائیل (ایالات متحده آمریکا) و مسئول دانستن آن در قبال آنچه در غزه رخ می‌دهد، ابایی نداشت، زیرا این آمریکا است که جنگ را رهبری و تامین مالی می‌کند. رئیسی همچنین خواستار اقدامات عملی از طریق قطع روابط دیپلماتیک با اسرائیل از سوی کشورهایی شد که روابط خود را با آن عادی‌سازی کرده‌اند.

«جنبه اقتصادی»: رئیسی خواستار قطع روابط تجاری با اسرائیل و تحریم کالاهای اسرائیلی شد. وی در عین حال خواهان ایجاد صندوق ویژه‌ای برای بازسازی غزه شد.

«جنبه حقوقی»: رئیسی اشاره کرد که اسرائیل تمامی قوانین بین المللی در نوار غزه را با کشتار کودکان و زنان، هدف قرار دادن کادرهای امدادگران، بیمارستان‌ها، خبرنگاران و غیره زیر پا می‌گذارد. وی معرفی ارتش اشغالگر به عنوان یک سازمان تروریستی را ضروری دانست و تشکیل یک دادگاه بین المللی برای صهیونیست‌های اسرائیلی و آمریکایی جهت پاسخگو کردن آنها برای جنایاتشان در نوار غزه را خواستار شد.

رئیسی بر حق فلسطینیان برای ایجاد کشور خود از بحر تا نهر تاکید کرد و گفت، اشغالگری غیرقانونی است و هر چقدر هم که دوره اشغال طول بکشد، صفت نامشروع بودن از آن ساقط نمی‌شود.

در اینجا لازم به ذکر است که ایران با اصل راه‌حل ۲ دولتی که در بیانیه پایانی اجلاس آمده بود، مخالفت کرد. یعنی جمهوری اسلامی به مواضع خود در قبال مسئله فلسطین در این زمینه پایبند است.

«جنبه نظامی» : رئیسی از رهبران کشورهای شرکت کننده در اجلاس مسلح کردن ملت فلسطین را خواستار شد. جمهوری اسلامی از زمان پیروزی انقلاب اسلامی به تنهایی مسئولیت حمایت از فلسطین را بر عهده گرفته است. چه از زمان قبل سخنرانی رئیس جمهور ایران و چه بعد از آن، گروه‌های مقاومت تحت حمایت ایران، در لبنان، سوریه، عراق و یمن در حمایت از غزه، اسرائیل و پایگاه‌های آمریکا در منطقه را هدف حمله قرار می‌دادند و این دیدگاه بر اساس اصل وحدت جبهه های نبرد بوده است.
«جنبه فرهنگی» رئیسی پیشنهادی ارائه کرد که بیانگر دوراندیشی در تقابل فرهنگی و تحکیم دشمنی با اسرائیل است. از  این نظر که یک روز در سال باید به جنایات صهیونیست‌ها و روز ارتکاب قتل عام در بیمارستان المعمدانی از سوی دشمن صهیونیستی اختصاص یابد. این همان چیزی است که در  زمره جهاد تبیین قرار می‌گیرد که آیت‌الله سید علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی  به آن دعوت کرد. در حالی که رهبران عرب و مسلمان از دشمن توصیف کردن اسرائیل اجتناب و تنها به کلمه اشغالگر اکتفا کردند و همچنین از  به‌کارگیری واژه مقاومت نیز خودداری ورزیدند، زیرا اکثر آنها معتقد به صلح با اسرائیل بودند. رئیس‌جمهوری ایران طبق معمول و همچون سایر مقامات ایرانی بر توصیف اسرائیل به عنوان دشمن صهیونیستی پافشاری و  چندین مرتبه کلمه مقاومت را تکرار کرد. بلکه آن را تکریم و اعلام کرد که دستان مبارزان مقاومت را بوسه می‌زند.

«جنبه مذهبی»: رئیسی سخنرانی خود را همچنین به سمت و سوی دینی پیش برد. این مسئله برای یک روحانی که نماینده کشوری است که ساختار و قانون اساسی آن متکی بر دین مبین اسلام است عجیب نیست. او در ابتدای سخنرانی خود گفت که حاضران نماینده امت حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) هستند و ایشان نظاره‌گر آنها است. رئیسی پرسید: پیامبر از ما چه انتظاری دارند؟! گویا که آنها را برای یاری غزه ترغیب می‌کند. خلاصه، سخنان رئیس جمهور ایران تنها سخنرانی در میان سایر سخنرانی‌ها است که شدت هولناک بودن این رخداد را بیان کرد. مهم این است که این سخنرانی از  سوی کشوری بیان شد که به عمل و نه تنها حرف عادت کرده است. حتی رئیس‌جمهور ایران در ظاهر نیز برای ابراز همبستگی خود با غزه و مسئله فلسطین، چفیه فلسطینی پوشید. در حالی که همه حاضران از جمله محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، تنها به کراوات بسنده کردند.