هرچند مقام‌های روسی اعلام نکرده‌اند واکنش آنها نسبت به ورود رسمی انگلیسی‌ها به معادلات نبرد اوکراین چه خواهد بود، اما کلیت طرح این موضوع از سوی کاخ کرملین پیش درآمدی برای واکنش احتمالی مسکو برابر لندن است. دولت ریشی سوناک، نخست وزیر انگلیس یکی از سخت‌ترین بحران‌های اقتصادی و سیاسی را به واسطه ناتوانی در کنترل اوضاع داخلی بر این کشور تحمیل و در حوزه امنیتی و سیاست خارجی، بازی خطرناکی را در تقابل با روسیه آغاز کرده است. آثار و تبعات این بازی خطرناک می‌تواند انگلیس را درگیر بحرانی سخت‌تر کند.

انگلیس به عنوان اصلی‌ترین متحد آمریکا در ناتو، در کسوت «مولد بحران» در جنگ اوکراین ظاهر شده است، به این معنا که قبل از جنگ بارها گسترش ناتو به شرق را اجتناب‌ناپذیر و عضویت اوکراین در پیمان آتلانتیک شمالی را ضرورت دانست. حتی برخی هشدارهای پنهان مقام‌های فرانسوی و آلمانی به انگلیسی‌ها درباره پرهیز از رویکرد تند در مواجهه با روس‌ها راه به جایی نبرد و در نهایت، مسکو وادار به واکنش نظامی در قبال تحرکات مشترک اوکراین و ناتو شد.

پس از آغاز جنگ نیز دولت انگلیس همانند گذشته پیروی مطلق از واشنگتن در خلق و استمرار بحران‌های بین‌المللی را در دستور کار قرار داد. حتی زمانی که ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به مذاکرات دیپلماتیک برای پایان دادن به جنگ (در ماه‌های ابتدایی نبرد) نزدیک شده بودند، لندن نقش بسزایی در برهم زدن میز مذاکرات و تهدید زلنسکی برای ناتمام گذاشتن جنگ ایفا کرد.

اکنون لندن به صورت کاملاً آشکار به معادله جنگ ورود پیدا کرده و از بازیگر حامی اوکراین به شریک کی‌یف در میدان نبرد تبدیل شده است. قطعاً حتی اگر همین امروز نبرد اوکراین پایان یابد و پیمان صلحی میان دو طرف منعقد شود، آثار و تبعات این مشارکت خسارت‌بار متوجه انگلیس خواهد بود.

بدون شک رویکرد مداخله‌گرایانه مطلق انگلیس در جنگ اوکراین قواعد بازی مسکو در تقابل با لندن را در عرصه بازدارندگی و اقدام تغییر خواهد داد. ضمن آنکه فرسایشی‌تر شدن جنگ اوکراین امکان واکنش سخت و آشکار روسیه علیه مواضع انگلیس در اروپا را افزایش خواهد داد.

بی‌دلیل نیست که بسیاری از راهبردنویسان حوزه نظامی و امنیتی انگلیس نسبت به ورود بی محابای کشورشان به معادلات نبرد، آن هم در این گلوگاه زمانی حساس به دولت سوناک و ارتش انگلیس هشدار داده‌اند.