به گزارش اسلام تایمز، درگیری‌ خونین میان نیروهای پشتیبانی سریع به فرماندهی ژنرال «محمد حمدان دقلو» معروف به «حمیدتی» و ارتش به فرماندهی «عبدالفتاح البرهان» است. با بالا گرفتن درگیری‌ها حال اخباری فراوانی از حملات پی در پی به زندان‌ها  از جمله زندان «کوپر» در خارطوم و آزادی اسیرانی که در میان آن‌ها مقامات دولت عمرالبشیر، دیکتاتور پیشین سودان هم قرار دارند به گوش می‌رسد. 

در این آشفته بازار، اکنون پاسخ دادن به دو پرسش درباره تحولات سودان مهم به نظر می‌رسد.

نخست، احتمال بازگشت مهره‌هایی از رژیم پیشین به اریکه قدرت چقدر است؟

واقعیت این است امروز عمر البشیر در سودان به‌عنوان یک مهره سوخته محسوب می‌شود و انتشار اخبار این‌گونه برای تطهیر چهره گذشته او صورت می‌گیرد. البشیر در دوره زمام‌داری طولانی خود اقدامات مهمی در سودان انجام داد اما از زمانی که وی دو سیاست نادرست در پیش گرفت مورد نفرت عمومی واقع شد. نخستین اشتباه، دراز کردن دست دوستی به سوی رژیم صهیونیستی و ارتجاع عربی منطقه به‌جای حمایت از مقاومت فلسطین بود؛ دیگری، فساد مالی وی در جریان کمک‌های مالی که از عربستان سعودی دریافت کرد.

این وجوهات به‌جای استفاده در حوزه عمومی به‌طور خصوصی مورد استفاده رئیس‌جمهور و اطرافیان قرار گرفت به‌طوری که هنگام دستگیری البشیر مبالغ هنگفتی از این دلارها از منزل وی کشف شد. بنابراین درباره احتمال بازگشت مهره‌های وابسته به دولت پیشین به قدرت، این امر به هیچ وجه قابل اجرا نیست. نظامیان که  حکومت البشیر را سرنگون کرده‌اند حال برای غصب آن به جان هم افتاده‌اند و همین‌ها اجازه این کار را نخواهند داد.

دیگر اینکه اجرای مدل مصری برای سودان چقدر محتمل است؟

در ابتدا باید اشاره کرد برپایی انتخابات در سودان به معنای شکست نظامیان در عرصه حاکمیت بوده و آن‌ها تلاش خواهند کرد جلو روندهای سیاسی را به هر شکل ممکن سد کنند. مردم سودان اگر در انتخاباتی آزاد مختار باشند قطعاً حکومتی را انتخاب می‌کنند که الگویی اسلامی داشته باشد و آرای آن‌ها به سوی جبهه مقاومت متمایل خواهد بود؛ حقیقتی که نظامیان داخل و حامیان خارجی به‌ویژه آمریکا و رژیم صهیونیستی از آن هراس دارند.

از سویی این روزها شاهد بحث‌هایی در مورد احتمال اجرای الگوی مصری در سودان نیز هستیم. در این تعریف گفته می‌شود عبدالفتاح برهان و محمد حمدان دقلو، هر دو مهره‌هایی سوخته محسوب می‌شوند و محبوبیتی در میان مردم ندارند.

هدف نهایی دولت‌های با نفوذ خارجی این است که بتوانند گزینه سومی را از میان نظامیان قدرتمند سودانی به جای آن‌ها تعیین کنند، کسی که بتواند علاوه بر پایان درگیری جاری در این کشور، قدرت را به صورت کامل در اختیار گرفته و مشابه عبدالفتاح سیسی در مصر، جلو برگزاری انتخابات آزاد را در این کشور بگیرد.

اما حقیقت این است جامعه سودان از تکرار الگوی دیکتاتوری نظامی شبیه به مصر بیزار است چراکه امروز مسلمانان و قاریان بسیاری در زندان‌های همسایه شمالی در بند هستند.

اسلام تايمز