به گزارش اسلام تایمز به نقل از روزنامه کیهان، چنان‌که رسانه‌ها و حتی مقامات فعلی و سابق رژیم آپارتاید اسرائیل بارها اذعان و اعتراف کرده‌اند، این رژیم زیر سایه تهدیدات سنگین حزب‌الله و «سیدحسن نصرالله» وادار به مذاکره با دولت لبنان شد، تا مسئله مناقشات مرزی دریایی بر سر میدان‌های گازی حل شود. این مذاکرات با تهدیدات حزب‌الله ممکن شد و نتیجه آن نیز زیر همین سایه سنگین رقم خورد.
بالاخره رژیم آپارتاید اسرائیل و لبنان روز پنج‌شنبه 5 آبان ماه در پایگاه نیروهای حافظ صلح سازمان ملل مستقر در لبنان (یونیفل) در الناقوره، توافقنامه ترسیم مرزهای دریایی را امضا کردند. رسانه‌های رژیم صهیونیستی از پایان مراسم امضای این توافقنامه در الناقوره خبر دادند و گفتند که هیئت‌های دو طرف پس از امضای توافقنامه، الناقوره را ترک کردند. چنان‌که نصرالله در سخنرانی اخیر خود گفت «یک پیروزی بسیار بسیار بزرگ برای دولت، ملت و مقاومت لبنان» رقم خورد.
البته «میشل عون» رئیس‌جمهور وقت لبنان روز جمعه، ۲۸ اکتبر (6 آبان)، بعد از امضای رسمی توافق تعیین مرزهای دریایی با رژیم صهیونیستی، طی اظهاراتی تأکید کرد که فکر صلح با تل‌آویو دور از ذهن است. به گزارش فارس، رئیس‌جمهور لبنان اظهار داشت: «ایده صلح با اسرائیل دور از ذهن است و هیچ توافق پنهانی وجود ندارد و و ما هیچ وقت چنین کاری نخواهیم کرد.» چندی بعد رئیس‌جمهور وقت لبنان با اشاره به اینکه روابط با سید حسن نصرالله سرشار از صراحت است و هیچ‌گونه غشّی در آن نیست و نیز با توجه به قدرت حزب‌الله گفت، در مذاکرات ترسیم مرزهای دریایی بین لبنان و فلسطین اشغالی، قدرت یک فاکتور پشتیبان و چه بسا تشویق‌کننده بود.
شیخ «نعیم قاسم» معاون دبیرکل حزب‌الله لبنان چندی پیش یعنی چند روز پس از این توافق تصریح کرد که کشورش یک پیروزی بزرگ را در مذاکرات ترسیم مرزهای دریایی با رژیم صهیونیستی رقم زد. وی تاکید کرد، پیروزی بزرگی که در دریا، آبها و گازهای ما محقق شد را به نام «میشل عون» رئیس‌جمهور [وقت] ثبت می‌کنیم که با همکاری ارتش و ملت و مقاومت و همبستگی ملی این دستاورد استثنائی محقق شد.
این مقام ارشد حزب‌الله افزود: «این پیروزی در تاریخ منازعات بی‌سابقه و بی‌نظیر بود. از این نظر که یک کشور ضعیف در مقایسه با دشمن با آن مقاومت عقلانی اش در کنار مردمی متحد، بتواند بر اسرائیل و آمریکا پیروز شود و حق خود را بازپس بگیرد.» قاسم ادامه داد: «این اقدام و دستاورد بزرگ باید به طور مستقیم ثبت شود. برای نخستین‌بار با قدرت تهدید شد و ما دستاوردهای آن را کسب کردیم بدون آن‌که یک تیر هم شلیک کرده باشیم.»
قاسم افزود: «در مقابل ما تجربه‌ای از استراتژی بین مقاومت و دولت برای احقاق حقوق وجود داشت، لذا استراتژی بهتری به ما ارائه کردند، زیرا مقاومت جزء لاینفک زندگی لبنان و حال و آینده این کشور شده است.» معاون دبیرکل حزب‌الله لبنان تصریح کرد که مقاومت و دولت لبنان در کنار هم پرونده ترسیم مرزهای دریایی را به سرانجام رساند و امروز مسئله ضروری، اجرای قوانین برای ایجاد یک صندوق حاکمیتی و آغاز استخراج انرژی است تا ثروت لبنان به هدر نرود و برای نسل آینده باقی بماند.
برای درک این سخنان باید توجه داشت، در زمانی که هنوز توافقی امضا نشده بود و تازه مذاکرات بیروت و تل‌آویو زیر سایه سنگین حزب‌الله آغاز شده بود، یا به تعبیر درست‌تر رژیم آپارتاید اسرائیل مجبور به تن دادن به مذاکرات و تعطیل کردن استخراج گاز از میدان‌های مورد مناقشه شد، یکی از ژنرال‌های ذخیره رژیم صهیونیستی به عنوان مدیر «مجمع امنیت اسرائیل» اعتراف کرد: «حزب‌الله، اسرائیل را به زانو درآورده و تحت سلطه خود گرفت.» حالا که این توافق امضا شده، این تسلیم تل‌آویو نمایان‌تر شده است.
«آیلت شاکد» وزیر امور داخلی رژیم صهیونیستی در گفت‌وگویی رسانه‌ای گفته بود: «تهدیدهای حسن نصرالله، دبیرکل جنبش حزب‌الله لبنان، دلیل توافق ما با لبنان بود.» شاکد در مصاحبه با شبکه تلویزیونی اسرائیلی افزود: «این یک نقص بسیار بزرگ است که در شرایطی که توافق حاصل شد که نصرالله اسرائیل را تهدید کرد.» او ادامه داد: «نصرالله می‌گفت اگر پیش از امضای توافقنامه شروع به تولید گاز کنیم، سکوی گاز طبیعی کاریش در دریای مدیترانه را هدف قرار خواهد داد. متأسفانه در نهایت، این تهدیدها دلیل و انگیزه ما برای امضای توافقنامه شد.» همچنین میانجی آمریکا در پرونده تعیین مرزهای دریایی لبنان و فلسطین اشغالی ادعا کرد، با توافق ترسیم مرزها، احتمال درگیری کاهش می‌یابد و لبنان امن خواهد شد!
پیش از حصول توافق هم نماینده سابق رژیم آپارتاید اسرائیل در سازمان ملل به شبکه ۱۳ این رژیم گفته بود: «ما با مذاکرات و توافق با لبنان موافق هستیم اما در حال حاضر می‌بینیم که آنها با تهدید، مذاکره را اداره می‌کنند. نصرالله اسلحه بر سر ما گذاشته است. ما نباید در دوره انتخابات مذاکره کنیم.» وی افزوده بود: «واقعیت این است که اسلحه بر سر اسرائیل گذاشته شده است و اسرائیل در آستانه امضای یک توافقنامه شرم آور است. توافقنامه‌ای که در پارلمان و در دولت بررسی نمی‌شود و فقط با تصویب کابینه امضا خواهد شد.» پیش‌تر از آن نیز رسانه‌های صهیونیستی اعلام کرده بودند این رژیم به تهدیدات دبیرکل حزب‌الله لبنان گوش فرا داده و به بهانه‌های فنی از استخراج گاز منصرف شده است.
حتی «بنیامین نتانیاهو»، که پیش از توافق نخست‌وزیر سابق رژیم آپارتاید اسرائیل محسوب می‌شد «یائیر لاپید»، نخست‌وزیر وقت این رژیم را به تسلیم شدن در برابر حزب‌الله لبنان و اذعان به آن متهم کرد. وی در فیلم ویدئویی که در صفحه توئیتری خود منتشر کرده بود، گفته بود: «شهروندان اسرائیلی، من صحبت بسیار ناراحت‌کننده با شما دارم، لاپید در مقابل تهدیدات نصرالله کاملاً عقب‌نشینی کرده است.» وی افزوده بود: «نصرالله لاپید را تهدید کرد که اگر قبل از امضای قرارداد گازی با لبنان، میدان کاریش را عملیاتی کنیم به اسرائیل حمله خواهد کرد. لاپید وحشت کرد و از استخراج گاز از میدان گازی کاریش منصرف شد و اکنون می‌خواهد بدون هیچ نظارتی از جانب ما، یک میدان گازی به ارزش میلیاردها دلار را به لبنان بدهد، میلیاردها دلاری که در خدمت حزب‌الله خواهد بود تا هزاران موشک و راکت را در اختیار بگیرد، تجهیزاتی که به سمت شهرهای اسرائیل هدایت می‌شوند.»
این ادعا جدای از کاربرد داخلی آن برای نتانیاهو (که البته خودش هم کم مرعوب نصرالله نیست) درست است. افزون بر پایگاه اجتماعی حزب‌الله و ائتلاف‌های داخلی و خارجی این جنبش، نظیر روابطش با ایران و نیز حمایت از مسئله فلسطین و همبستگی با گروه‌های مقاومت فلسطینی که قدرت دوچندانی به حزب‌الله داده است، این حزب از مولفه دیگری نیز نام می‌برد که قدرت این گروه و تأثیرش در معادلات منطقه‌ای را چند برابر کرده است، و آن شخصیتِ مقتدر و محبوب «سید حسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله است. اینها چیزهایی است که باعث شده مقاومت لبنان در موقعیت تهاجم باشد، نه انفعال. رسانه‌های وابسته رژیم آپارتاید اسرائیل به توان نظامی پیدا و پنهان مقاومت لبنان اذعان دارند و بر وعده‌های راست رهبر آن اطمینان دارند و می‌دانند مقاومت اکنون قادر است آنچه را عنوان می‌کند محقق کند.
بی خود نیست که «اسرائیل زیو»، ژنرال ذخیره و فرمانده سابق واحد عملیات در ارتش رژیم صهیونیستی، اعلام کرده است که «سید حسن نصرالله» به طور کلی مهم‌ترین تهدید برای نهاد امنیتی و نظامی اسرائیل از زمان فروپاشی ارتش‌های منظم در منطقه به شمار می‌رود، بنابراین زیر نظر داشتن شخصیت و شیوه رفتاری وی همواره در دستورکار افسران عالی رتبه رژیم است. این ژنرال صهیونیست همچنین افزوده بود: «پیش از هر چیزی، باید همواره نصرالله را جدی گرفت. به طور کلی، وی به قول و سخن خود پایبند است. شما به طور قطع نیت وی را متوجه نخواهید شد، اما این شخص به طور کلی، ماهیت و اعمالش اگر نگوییم برابر است، دست‌کم با هم سازگار است.»
دبیرکل حزب‌الله لبنان، در طول این سال‌ها چنان جایگاهی را در منطقه برای خود و نیروهای تحت امر خود ایجاد کرده است که قطعاً بی‌بدیل است. امروز دیگر اقدامات و تهدیدات نصرالله نیست که دشمن را به تکاپو می‌اندازد، بلکه سکوت او نیز از عناصر تأثیرگذار در تصمیم‌گیری‌های سیاستمداران منطقه است. در نتیجه همین سکوت بود که روزهای گذشته در خبرها آمد که رسانه‌های صهیونیستی اعلام کردند نهادهای امنیتی و نظامی این رژیم به خوبی می‌دانند که هیچ کدامشان نمی‌تواند بفهمد سید حسن نصرالله، به چه می‌اندیشد و از تلاش برای این موضوع ناامید هستند. به هر حال، چه دوست او و چه دشمن او نمی‌تواند این نیروی مؤثر و قدرتمند منطقه را نادیده بگیرد.
این پیروزی خود در پی پیروزی‌های دیگر است.
«اودی لابل» تحلیلگر در روزنامه «اسرائیل هیوم» در یادداشتی با عنوان «توافق لبنان: شکست‌های پیشین» توافق ترسیم مرزهای دریایی با لبنان را امری ریشه‌دار در شکست‌های اطلاعاتی و نظامی سابق تل‌آویو توصیف کرد. رسانه اسرائیلی نوشت، این توافق نشان‌دهنده شکست اطلاعاتی و دیدگاه تحریف شده نسبت به خود و ظرفیت نظامی اسرائیل و یادآور نتایج جنگ ژوئیه ۲۰۰۶ است که حقارت ارتش اسرائیل در برابر حزب‌الله را آشکار کرد. لابل ضمن اشاره به این نکته که «اسرائیل نبرد را با شکست خود اطلاعاتی آغاز کرد و نتوانست توانایی نظامی را نیز ارتقا دهد»، افزود که اولمرت (نخست‌وزیر تل‌آویو در سال ۲۰۰۶) تصوری تحریف‌شده از قدرت نظامی داشت...؛ در پایان، او ناامید شد و چهره ارتش او برای سال‌ها نابود شد.
از یاد نمی‌رود که رژیم آپارتاید اسرائیل که روزگاری برای تمام ارتش‌های عربی خط و نشان می‌کشید و تنها تعیین‌کننده معادلات بود، کمی پیش از مذاکرات به دست و پا افتاده و از طریق «عاموس هوکشتاین» میانجی آمریکایی از دولت لبنان خواسته بود تضمین دهد که در صورت عدم رسیدن به توافق (درخصوص ترسیم مرزها) تا اواخر شهریور، حزب‌الله تهدیدات خود برای حمله به تمام سکو‌های گازی در دریای مدیترانه را متوقف کند. به نظر می‌رسد طرحی که رهبر مقاومت لبنان درانداخته است، تنها بازدارندگی نظامی ندارد بلکه میدان عمل رژیم اسرائیل را در سایر حوزه‌ها نیز محدود کرده است.
چند وقتی بود که لبنان و رژیم آپارتاید اسرائیل بر سر منطقه‌ای به مساحت ۸۶۰ کیلومتر مربع در دریای مدیترانه که دارای منابع نفتی و گازی است، اختلاف‌نظر داشتند. مذاکرات غیر مستقیم میان بیروت و تل‌آویو اکتبر ۲۰۲۰ (مهر-آبان 1399) با نظارت سازمان ملل و با هدف تعیین مرزهای دریایی میان دو طرف آغاز شده و پنج دوره برگزار شد که آخرین آنها مه ۲۰۲۱ (اردیبهشت-خرداد 1400) بود. بار دیگر نیز در ماههای اخیر این مذاکرات به جریان افتاد. چندی پیش از حصول توافق اخیر منابع لبنانی اعلام کردند لبنان و رژیم اسرائیل به توافق درباره ترسیم مرزهای دریایی نزدیک شده‌اند؛ ولی نباید از نظر دور داشت که چند پهپادی که از طرف حزب‌الله لبنان چند هفته پیش از انجام مذاکرات به سوی میدان اشغالی کاریش لبنان فرستاده شد، باعث ایجاد این وحشت درصفوف اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌ها شد و هر دو طرف را ترغیب کرد که دستیابی به توافق را تسریع کنند.
رژیم آپارتاید اسرائیل خود متوجه ضعف‌های خود هست. ژنرال «اسحاق بریک»، رئیس‌سابق کمیته شکایات ارتش رژیم آپارتاید اسرائیل اظهار کرده بود: «ارتش اسرائیل در مقایسه با حزب‌الله که هر لحظه برای شلیک روزانه هزاران موشک و خمپاره علیه جبهه داخلی اسرائیل آماده است، برای چنین درگیری آمادگی ندارد.» ژنرال بریک با تأکید بر اینکه حزب‌الله در هر نبردی در آینده با ارتش اسرائیل احتمالا با تعداد زیادی از نیروهایش از مرزها عبور می‌کند، تجهیز و آمادگی ساکنان شهرک‌های شمالی سرزمین‌های اشغالی برای هر گونه درگیری آتی با حزب‌الله را خواستار شده بود.
همچنین «اوری گوردین» فرمانده جدید مناطق شمالی در اراضی اشغالی در مصاحبه‌ای با وبگاه عبری «والا» درباره حمله حزب‌الله لبنان به این رژیم گفته بود، حزب‌الله برای هدف قرار دادن سران اسرائیل از موشک‌های نقطه‌زن خود استفاده خواهد کرد و میزان آتشی که در این جنگ [جنگ بعدی رژیم با حزب‌الله] استفاده خواهد شد، زیاد خواهد بود. گوردین در این مصاحبه پیش‌بینی کرده بود که تعداد موشک‌های پرتاب شده حزب‌الله در مقایسه با جنگ سال ۲۰۰۶ ده برابر خواهد بود طوری‌که در روزهای اول به صورت میانگین ۴۰۰۰ موشک شلیک خواهد شد و در روزهای بعد این تعداد به ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ موشک خواهد رسید. و نیز سایت عبری زبان والا فاش کرده بود، مؤسسه امنیتی اسرائیل تخمین می‌زند، در صورت آغاز جنگی با حزب‌الله لبنان، ظرف چند روز هزاران راکت در [خاک‌های اشغالیِ رژیم] اسرائیل فرود خواهد آمد و ارتش نخواهد توانست با شدت آتش مقابله کند و احتمالاً ارتش و نیروی زمینی مجبور می‌شوند برای انهدام آتشبارهای موشکی، در عمق خاک لبنان مانور دهند.
مروری بر سخنان سید حسن نصرالله در این باره خالی از لطف نیست. دبیرکل حزب‌الله لبنان، شنبه در سخنرانی اخیر خود به آخرین تحولات این کشور و رخدادهای منطقه پرداخت و گفت که موضوع اصلی این سخنرانی، رخدادهای مربوط به مذاکرات ترسیم مرزهای دریایی با فلسطین اشغالی است.
نصرالله درباره مذاکرات غیر مستقیم لبنان با رژیم صهیونیستی بر سر مرزهای دریایی تأکید کرد: «حزب‌الله از زمان آزاد‌سازی [خاک لبنان] در سال ۲۰۰۰، می‌گوید که در ترسیم مرزهای جنوبی مداخله نخواهد کرد، بلکه این موضوع، وظیفه دولت است. این مسئله به خاطر مسائل عقیدتی و سیاسی است.»
وی با بیان اینکه رژیم صهیونیستی مرزهایش را از نیل تا فرات می‌داند و اصلاً این مرزها را به رسمیت نمی‌شناسد و مرزهایش را در حد قدرت و جبروت و نظامیانش و قدرتش می‌داند، تصریح کرد: «دولت لبنان به مجوز پارلمان، و طبق تصمیم رسمی لبنان، مرز ما را خط ۲۳ اعلام کرد که از خط نزدیک به الناقوره شروع می‌شود..کل منطقه واقع در شمال خط ۲۳ تحت عنوان منطقه‌ای اقتصادی باید آزاد می‌شد. این یک مسئله ملی برای مردم و مقاومت شد.»
نصرالله با اشاره به اینکه آنچه دولت لبنان آن را آب‌های منطقه‌ای یا منطقه انحصاری اقتصادی خود می‌دانست، مقاومت مبنای کار خود قرار داد، خاطر نشان کرد: «دشمن، اقدام به ترسیم خط معروف به خط ۱ از الناقوره کرد که مساحت وسیعی را در بر می‌گرفت. لبنان آن را حق خود و منطقه انحصاری اقتصادی خودش می‌دانست و دشمن می‌گفت ممنوع است کسی به آن نزدیک شود. مساحت بین خط ۲۳ و خط ۱ که دولت لبنان و دشمن به ترتیب بیان می‌کردند چیزی حدود ۸۷۹ کیلومتر مربع است.»
وی در این زمینه ادامه داد: «مرزهای زمینی در سال ۱۹۲۳ توسط فرانسه و انگلیس ترسیم شد و اراده مردم لبنان و فلسطین در آن دخیل نبود. مرزهای دریایی اما پس از شکل‌گیری رژیم اشغالگر، مرزهای دریایی تعیین نشد و این منطقه به حال خود رها شد. پس از سال ۲۰۰۰، صحبتهایی مطرح شد مبنی بر اینکه مقادیر زیادی گاز و نفت در سواحل جنوب لبنان وجود دارد و به همین دلیل تعیین مرزها به نیاز مبرم لبنان تبدیل شد.»
به گزارش فارس، دبیرکل حزب‌الله با بیان اینکه از زمان آغاز مذاکرات مرزبندی، چیزی از این جنبش خواسته نشده بود، تصریح کرد: «شرکتهایی که طی سال‌های گذشته متعهد شده بودند تا در بلوکهای جنوبی فعالیت کنند، با ممانعت آمریکا مواجه شدند.»
نصرالله با تأکید بر اینکه ممانعت آمریکا از کشف و استخراج گاز و نفت در راستای محاصره لبنان بوده است، خاطر نشان کرد: «آمریکایی‌ها به همه فشار آوردند، ولی موضع رسمی لبنان، مخالفت با خط «هوف» بود. خط هوف، خطی است که فردریک هوف، میانجی آمریکایی در سال ۲۰۱۲ پیشنهاد کرد و بر اساس آن لبنان از ۸۶۰ کیلومتر از فضای دریایی محروم می‌شد.»
وی در ادامه به صورت گذار، تحولات قبلی مربوط به مرزبندی دریایی تا به امروز را شرح داد و گفت: «پس از اینکه کشتی [وابسته به صهیونیست‌ها] برای استخراج [نفت] وارد میدان کاریش شد، موضع رؤسای سه‌گانه لبنان یکپارچه بود و تأکید داشتند که آغاز استخراج، به معنای تجاوز به لبنان است. بر مبنای این موضع، حزب‌الله تصمیم گرفت که پیش از حصول توافقی که مطالبات رسمی لبنان را رفع می‌کرد، به دشمن اجازه ندهد از کاریش نفت و گاز استخراج کند.»
دبیرکل حزب‌الله با اشاره به اینکه حزب‌الله حتی با جنگ هم مانع از استخراج گاز و نفت می‌شد، گفت: «دولت لاپید قادر به جنگ نبود و نمی‌توانست استخراج از میدان کاریش را نیز کنار بگذارد. به همین دلیل مجبور به مذاکره شد. آمریکایی‌ها نیز تحت فشار بودند. اولویت آنان، جنگ اوکراین و رسویه است. [عاموس] هوکشتان نیز گفت که ترس از جنگ، باعث حصول توافق شد.»
نصرالله با بیان اینکه لبنان در این مذاکرات به هر آنچه که می‌خواست، رسید، ادامه داد: «لبنان در برابر فشارهای آمریکا و بحران اقتصادی ایستادگی کرد، ولی به خط هوف تن نداد. لبنان بر تمامی بلوکهای دریایی در منطقه مخصوص خود اصرار کرد و به صورت کامل آن را به دست آورد. لبنان دستاورد مهمی به دست آورد؛ زیرا به جلوگیری از فعالیت شرکت‌ها توسط آمریکا پایان داد.» وی با تأکید بر اینکه لبنان در این مذاکرات، میدان «قانا» را نیز به دست آورد، عنوان کرد: «دشمن اسرائیلی در این توافق، هیچ تضمین امنیتی به دست نیاورد.
دولت لبنان در این مذاکرات تلاش کرد که هیچ‌گونه شبهه‌ای درباره عادی‌‌سازی روابط [با رژیم صهیونیستی] به وجود نیاید. دشمن اسرائیلی هم به موازنه بازدارندگی با حزب‌الله اذعان کرد که حاصل پرونده ترسیم مرزهای دریایی است.» دبیرکل حزب‌الله با اشاره به اینکه مقاومت فلسطین در کرانه باختری نیز در حصول این دستاورد برای لبنان مؤثر بود، بیان کرد: «ایستادگی در سطح رسمی لبنان، همبستگی رؤسای قوای این کشور، عدم حرکت به سمت عادی‌‌سازی، آمادگی مقاومت و ارسال پهپاد توسط آن به کاریش و حمایت مردمی از موضع دولت و حزب‌الله، نقاط قوتی در این دستاورد بود.»
دبیرکل حزب‌الله لبنان در فراز دیگری از سخنان خود که اشاره به توان نظامی و به خصوص موشکی نیروهای حزب‌الله دارد و همچنین تأثیر این توان موشکی را نشان می‌دهد (برای داشتن دست بالا در مذاکرات مرزی و گرفتن حقوق ملت لبنان)، می‌گوید که این موشک‌ها بودند که نان را به لبنان آورده و تضمین کردند.
نصرالله با تأکید بر اینکه دشمن صهیونیستی به خوبی می‌دانست که تهدید حزب‌الله درباره جنگ، جدی است، افزود: «اگر جنگی صورت می‌گرفت، امکان داشت به جنگ منطقه‌ای بدل شود و فلسطین، یمن و سایر کشورهای محور مقاومت در آن شرکت کنند. کما اینکه لبنان هم در این مذاکرات، تسلیم تهدیدهای آمریکا و اسرائیل نشد.»
وی با بیان اینکه اگر لبنان از استخراج گاز و نفت منع شود، هیچ کس نخواهد توانست این کار را انجام دهد، تهدید کرد، حزب‌الله در لبنان خواستار امنیت است، ولی اگر منافع ملی اقتضا کند که قواعد درگیری را زیر پا بگذارد، تردید نخواهد کرد، حتی اگر این مسئله به جنگ ختم شود.
قبل از آن نیز وی با بیان اینکه حزب‌الله نیازی به برگزاری رزمایش و امثال آن ندارد و فقط می‌خواست دشمن بداند که مقاومت به آنچه گفته است، عمل خواهد کرد، گفته بود: «اسرائیل باید بفهمد که ما جدی هستیم. پس از مسئله پهپادها، دیگر نیازی به ارسال آن نبود. مجاهدان مقاومت در ماههای گذشته، به‌اندازه چندین سال تلاش کردند تا آمادگی خود را حفظ کنند.» دبیرکل حزب‌الله، نفت و گاز را امید مردم لبنان برای برون‌رفت از بحران اقتصادی این کشور دانسته و تصریح کرده بود که دشمن اسرائیلی بیش از لبنانی‌ها، از جنگ می‌ترسد، ولی آنچه برای مقاومت اهمیت دارد، استخراج نفت و گاز از میادین لبنان است.
چند وقتی است که رسانه‌های عبری‌زبان در اعتراض به توافق کابینه تل‌آویو برای تعیین مرزهای دریایی با بیروت مطالبی را منتشر می‌کنند و از ضعف حکمرانان خود در مقابل سید حسن نصرالله می‌نالند. آنها البته درباره فعالیت‌های پهپادهای جنبش حزب‌الله لبنان بر ضد ارتش ارتش این رژیم هم هشدار می‌دهند، و این یعنی خود آنها متوجه جدی بودن تهدیدات نصرالله و حزب‌الله هستند.
رسانه‌های عبری‌زبان در گزارش‌هایی پیرامون توافق مرزهای دریایی بین بیروت و تل‌آویو، مواضع و تصمیمات رژیم صهیونیستی را ضعیف ارزیابی کرده و از قدرت بازدارندگی جنبش حزب‌الله لبنان می‌گویند. روزنامه صهیونیستی‌هاآرتص در گزارشی نوشت: «یک حقیقت واضح وجود دارد و آن این است که حزب‌الله برای اسرائیل، قدرتی بازدارنده است.» به گزارش فارس، این روزنامه عبری در ادامه می‌نویسد: «ترس از نصرالله توجیه دارد و اسرائیلی‌ها می‌دانند که بهای جنگ علیه او چقدر خواهد بود.»
این رسانه‌ها از چند روز قبل و در ادامه پوشش نگرانی‌ها و ترس‌های خود از درگیری احتمالی با جنبش حزب‌الله لبنان بعد از حاصل نشدن توافق مرزهای دریایی، به ابعاد اقتصادی ویران‌کننده جنگ برای رژیم صهیونیستی هشدار داده بودند. رسانه‌های عبری اعلام کردند که آسیب اقتصادی به اسرائیل در نتیجه جنگ با حزب‌الله می‌تواند بسیار بیشتر از حد تصور باشد، حتی اگر تنها چند روز طول بکشد.
باید توجه داشت که سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان به منظور حفظ همبستگی ملی در این کشور و از آن‌جا که موضوع مذاکرات ترسیم مرزی را ملی قلمداد می‌کند، اعلام کرد دولت بیروت در مذاکرات اختیار تام دارد و حزب‌الله به دولت اعتماد کامل دارد. این موضع حزب‌الله از این جهت حائز اهمیت بود که رژیم آپارتاید اسرائیل و آمریکا تلاش می‌کردند با ایجاد اختلافات داخلی و بحران‌هایی در لبنان، مواضع بیروت را در مذاکرات ترسیم مرزی دچار تشتت و چنددستگی کنند تا در پشت میز مذاکره راحت‌تر به اهداف خود دست یابند.
با این حال، هر جا نیاز به قدرت‌نمایی و تقویت مذاکره‌کنندگان در پشت میز مذاکره بود، حزب‌الله وارد شد و آن‌گونه که رسانه‌های اسرائیلی معترفند، توانست از حقوق لبنانی‌ها دفاع کند. رژیم صهیونیستی ابتدا به پشتوانه شرکای غربی خود با زیاده‌خواهی کامل وارد مذاکرات شده بود و به دنبال آن بود هر دو میادین گازی قانا و کاریش را تصاحب کند اما ورود قاطع حزب‌الله و سخنرانی‌های سیدحسن نصرالله موجب عقب‌نشینی کامل این رژیم شد.
دریافت لینک صفحه با کد QR